پارک زاریادی هسته سبز پایتخت روسیه
محدوده تاریخی زاریادی در شهر مسکو در قرن دوازدهم یا سیزدهم میلادی، سرگذشت پر فراز و نشیبی را در طول تاریخ پشت‌سر گذاشته است. از آتش‌سوزی‌های سده چهاردهم تا تخریب‌های قرن بیستم.
این محل که بین خیابان «واروارکا» و رودخانه «مسکو» تاسیس شده بود، قدیمی‌ترین محل حل و فصل معاملات در بیرون دیوارهای کرملین بوده است. اولین واقعه‌ای که درباره این مکان نوشته شده، برمی‌گردد به حادثه آتش‌سوزی سال ۱۳۶۵ میلادی.
زاریادی، اولین پارک عمومی است که طی بیش از ۵۰ سال اخیر در مسکو ساخته خواهد شد. در بیان اهمیت مسابقه «طراحی پارک زاریادی»، باید گفت این پروژه بی‌سابقه است. غیر ممکن است سایت مشابه و توسعه‌نیافته دیگری در قلب پایتختی دیگر یافت شود. به همین دلیل دولت روسیه تصمیم به برگزاری این مسابقه بین‌المللی گرفت تا تصویر دیگری از روسیه و مسکو به جهان ارائه کند.
مسابقه «طراحی پارک زاریادی» در میان مهم‌ترین حوادث معماری دهه‌های اخیر رده‌بندی میشود. پارک زاریادی باید نوع جدیدی از پارک باشد. پارکی برای قرن بیست و یکم، یک پروژه سرمشق و نمونه، نمایش‌دهنده آخرین دستاورد‌ها،روش‌ها، مصالح و فناوری‌ها.
مقام اول؛ قلبی تازه در بافت تاریخی
در ۱۲ نوامبر و در اعلام برندگان مسابقه طراحی پارک مسکو، جایزه اول به گروه «دیلر اسکوفیدو و رنفرو» از ایالات متحده، با سابقه طراحی پارک «های لاین» در نیویورک، تعلق گرفت. ایده طراحی پارک گروه آمریکایی، بر مبنای ایده «شهرنشینی خودرو و جنگلی» شکل گرفت.
جایی که مردم و گیاهان به طور مسالمت‌آمیزی در یک منطقه کنار هم زندگی می‌کنند. شهرنشینی جنگلی سیستم جدید و شفافی در تعامل انسان و طبیعت عرضه می‌کند، نه انسان ملزم به حرکت در خطوط از پیش تعیین شده است، و نه گیاهان محدودیتی در رویش و رشد دارند. این روند امکان درک دو موقعیت متضاد را فراهم می‌کند: ترک شهر و درعین حال نزدیکی به آن. محدوده پارک دارای چهار بخش از چشماندازهای معمول روسیه است.
دشت‌های بی‌درخت پوشیده از گل‌سنگ نواحی قطبی، استپ، جنگل و مرداب. این چهار بخش به صورت طبقه،طبقه از سمت شمال‌شرقی به سمت جنوب‌غربی و از بالا به پایین حرکت می‌کنند.در این مسیر یکدیگر را قطع می‌کنند، لایه لایه می‌شوند و قسمت‌های اصلی پارک را در بر می‌گیرند.
استفاده از تکنولوژی‌های دوستدار محیط زیست، مانند سیستم تنظیم دما، هدایت باد و شبیه‌سازی نور طبیعی کمک می‌کنند تا خرده اقلیم‌های مصنوعی در نواحی مختلف پارک ساخته شوند.طرح این پارک بسیاری از ویژگیهای قابل توجه قلمرو همسایگی را بازتاب می‌دهد و اجازه می‌دهد عناصر مشخصه ساختمان‌های تاریخی با پیاده روهای «کیتی گرود» 5 و باغ‌های سرسبز کرملین ترکیب شوند، سپس چشم اندازی مخلوط و ارتباطی بین شهر و طبیعت به وجود می‌آورد.
در نتیجه این پارک شکل گرفته از دل محیط، می‌تواند نقشی مرکزی و منحصر به‌فرد برای جلب شهروندان مسکو و توریست‌هایی از سراسر جهان ایفا کند.
منبع: همشهری معماری
