در 2 کیلومتری جنوب غربی شهر اسکیگین دانمارک، کلیسایی آجری قرار دارد که نیمی از آن در ماسه دفن شده و به نام های کلیسای قدیمی اسکیگین یا کلیسای مدفون شده (The Buried Church) معروف است. این کلیسای قرن چهاردهمی که مختص سنت لارنس رم (Saint Lawrence of Rome) ساخته شده، در ابتدا سازه ای عظیم با شبستان طولانی طاقدار، حائل های پشتیبان خارجی و برجی با شیروانی پلکانی بوده است. ساختمان این کلیسا 45 متر طول داشته و برج آن 22 متر ارتفاع داشته است. در نیمه ی پایانی قرن هجدهم، قسمتی از کلیسا توسط توده ی شنی پوشانده شده و زیر آن مدفون می شود. سالها مردمی که در کلیسا حضور می یافتند مجبور بودند برای هر مراسم دعا دست به حفاری زده و ورودی کلیسا را از زیر شن ها بیرون بیاورند. آنها در سال 1795 از این کار دست کشیدند و به این ترتیب کلیسا نابود شد. این در حالی است که برج این کلیسا به عنوان تنها بخش بازمانده از سازه ی اصلی همچنان پابرجاست و به طور تقریبی 18 متر از این برج از روی ماسه ها قابل رویت است.
در اوایل قرن هفدهم باد، ماسه را از مسیر رابیه (Råbjerg Mile) که یک تپه ی ماسه ای روان بین اسکگن و فقدیکسهاون (Frederikshavn) محسوب می شود، حرکت داده است. این پدیده بین سال های 1400 و 1800 در مناطق ساحلی نزدیک دریای شمال بسیار اتفاق افتاده و شهرها و روستاهای بیشماری در اسکاتلند، دانمارک و هلند در جریان این فرایند تبدیل به بیابان شده اند. در قرن هجدهم، این ماسه به کلیسای مورد بحث می رسد. برای شرکت در مراسم دعای کلیسا بین سال های 1775 و 1795، افراد مجبور بودند که در قسمت درب کلیسا حفاری انجام دهند. بالاخره صبر مردم تمام شد و دست از حفاری و تلاش برای احیای مجدد فضاهای کلیسا کشیدند؛ قبل از آن، مبلمان و اثاثیه، تزئینات داخلی و هر مورد ارزشمند دیگر جابجا شده و متاسفانه در نهایت بدنه ی اصلی کلیسا تخریب شد.
برج باقیمانده از این کلیسا با وجود اینکه غیر قابل استفاده است، اما امروز یکی از مشهورترین کلیساهای دانمارک به شمار می رود. برج کلیسا توجه گردشگران زیادی را از سرتاسر دانمارک جذب کرده و حتی الهام بخش نویسندگانی چون هانس کریستین اندرسن برای نوشتن کتاب «داستانی از تپه های ماسه ای» (En Historie fra Klitterne) بوده است.
منبع : worldatlas
