از چشمه های آبگرم تا لاس وگاس کوچک در دل قفقاز

اطلاعاتی در مورد کشور گرجستان

گرجستان کشوری در منطقه قفقاز است که در مرز بین اروپا و آسیا قرار دارد. این کشور از شمال با روسیه، از جنوب با ترکیه و ارمنستان، از شرق با جمهوری آذربایجان و از غرب با دریای سیاه همسایه است. پایتخت گرجستان شهر تفلیس است و زبان رسمی این کشور گرجی می‌باشد.  مساحت گرجستان حدود ۶۹٬۷۰۰ کیلومتر مربع است.  این کشور عمدتاً کوهستانی است و رشته‌کوه‌های قفقاز از شمال آن عبور می‌کنند.  گرجستان دارای آب و هوای متنوعی است، از جمله آب و هوای معتدل در سواحل دریای سیاه و آب و هوای کوهستانی در مناطق مرتفع. 

 

گرجستان دارای تاریخی طولانی و غنی است و قدمت آن به دوران پارینه‌سنگی باز می‌گردد.  این کشور در طول تاریخ تحت تأثیر امپراتوری‌های مختلف از جمله امپراتوری ایران، روم، بیزانس و روسیه قرار گرفته است.  گرجستان در سال ۱۹۱۸ برای مدت کوتاهی استقلال یافت و پس از آن بخشی از اتحاد جماهیر شوروی شد.  این کشور در سال ۱۹۹۱ و پس از فروپاشی شوروی دوباره استقلال خود را به دست آورد. 

 مردم گرجستان دارای فرهنگی غنی و سنتی هستند.موسیقی، رقص و هنرهای دستی از عناصر مهم فرهنگ گرجستان هستند.غذاهای گرجی نیز بسیار متنوع و خوشمزه هستند و از جمله غذاهای معروف آن می‌توان به خاچاپوری و خینکالی اشاره کرد. 

واحد پول گرجستان لاری است.  زبان رسمی گرجستان گرجی است.  اکثریت مردم گرجستان مسیحی و پیرو کلیسای ارتدکس گرجی هستند.  گرجستان در حال حاضر عضو ناظر اتحادیه اروپا و ناتو است و برای عضویت کامل در این سازمان‌ها تلاش می‌کند. 

تعداد گردشگران تور گرجستان در سال‌های اخیر با نوساناتی همراه بوده است. در سال ۲۰۱۹، گرجستان میزبان بیش از ۹٫۳ میلیون گردشگر بین‌المللی بود که یک رکورد محسوب می‌شد. با این حال، شیوع همه‌گیری کرونا در سال ۲۰۲۰ تأثیر قابل توجهی بر صنعت گردشگری این کشور گذاشت و تعداد گردشگران را به شدت کاهش داد. در سال ۲۰۲۲، پس از کاهش محدودیت‌ها، صنعت گردشگری گرجستان دوباره جان تازه‌ای گرفت و بیش از ۵٫۴ میلیون گردشگر در بازه زمانی ژانویه تا اکتبر به این کشور سفر کردند. این آمار نشان‌دهنده حدود ۵۸٪ از تعداد گردشگران سال ۲۰۱۹ است. در سال ۲۰۲۳، تعداد بازدیدهای مسافران بین‌المللی به ۷,۰۷۲,۲۲۰ (+30.3%) رسید.

ایرانیان برای سفر به گرجستان نیاز به اخذ ویزا ندارند و می‌توانند تا 45 روز بدون ویزا در این کشور اقامت داشته باشند طبق توافق‌نامه بین ایران و گرجستان( البته داشتن مدارکی از قبیل واچر هتل به تعداد روز های اقامت، بیمه مسافرتی به تعداد روز های اقامت، بلیط برگشت و داشتن 100 دلار به ازای هر روز اقامت لازم است)

دارای چندین فرودگاه بین المللی و داخلی است که مهمترین آنها عبارتند از: فرودگاه بین‌المللی تفلیس (TBS)، فرودگاه بین‌المللی باتومی (BUS) و فرودگاه بین‌المللی کوتائیسی (KUT).

ایران و گرجستان مرز زمینی مشترک ندارند. برای سفر زمینی از ایران به گرجستان، باید از طریق کشورهای همسایه مانند ترکیه، ارمنستان یا آذربایجان اقدام کنید. ساده ترین و سریع ترین راه عبور از ترکیه و عبور از مرز سارپ است و نزدیک ترین شهر به آن باتومی است.

اتوبوس تهران به باتومی معمولاً بین 24 تا 30 ساعت زمان می‌برد تا مسافت حدود 1400 کیلومتری را طی کند اما همیشه باید توقف های احتمالی و معطلی های طولانی در مرز را پیشبینی کنید.

گرجستان شهرهای توریستی متعددی دارد که هر کدام جذابیت‌های خاص خود را دارند. تفلیس، پایتخت و بزرگترین شهر، با تاریخ و معماری غنی خود، باتومی، با سواحل زیبا و امکانات تفریحی، متسختا، پایتخت معنوی گرجستان با کلیساهای تاریخی، برجومی با آب‌های معدنی و طبیعت کوهستانی، و مستیا، دروازه‌ای به منطقه سوانتی و کوه‌های قفقاز، از جمله شهرهای توریستی محبوب هستند .

تفلیس (Tbilisi):پایتخت و بزرگترین شهر گرجستان، با تاریخ و معماری غنی، حمام‌های آب گرم، قلعه ناریکالا، و پل صلح

باتومی (Batumi):شهری ساحلی با سواحل زیبا، بلوار ساحلی، باغ گیاه شناسی، و موزیک زنده در میدان پیزا

متسختا (Mtskheta):پایتخت معنوی گرجستان، با کلیساهای تاریخی مانند کلیسای جامع سواتی‌تسخولی و صومعه جواری

برجومی (Borjomi):شهر کوهستانی با آب‌های معدنی معروف، باغ گیاه شناسی، مسیرهای پیاده‌روی، و تله‌کابین

مستیا (Mestia):دروازه‌ای به منطقه سوانتی و کوه‌های قفقاز، با برج‌های دفاعی سوان و مناظر طبیعی زیبا

سیغناغی (Sighnaghi):شهری در منطقه کاختی، معروف به شهر عشق، با دیوارهای قدیمی و تاکستان‌ها

کوتایسی (Kutaisi):شهری باستانی و دومین شهر بزرگ گرجستان، با صومعه باجلاتی و غار پرو

تلاوی (Telavi):مرکز منطقه کاختی، با تاریخ غنی

اوشگولی (Ushguli):بلندترین روستای مسکونی در اروپا، با خانه‌های برج و مناظر کوهستانی

گوری (Gori):زادگاه جوزف استالین، با موزه استالین و معماری خاص

وردزیا (Vardzia):صومعه‌ای باستانی در دل کوه، با معماری قرن دوازدهم

زوگدیدی (Zugdidi):شهری در غرب گرجستان، با کاخ دادیانی

استپانتسمیندا (Stepantsminda):شهری در نزدیکی کلیسای گرگتی ترینیتی، با مناظر کوهستانی

توشتی (Tusheti):منطقه کوهستانی با طبیعت بکر و خانه‌های سنتی 

دانستن زبان انگلیسی در پایتخت و شهر های بزرگ کارآمد است اما در شهر های کوچک و روستاها و افراد میان سال و سالخورده زبان گرجی و روسی کارآمد تر است.

 

یکشنبه 

تا آنجا پیش رفتیم که به مرز Gugutiرسیده بودیم و باید کنترل پاسپورت و بارها را انجام می دادیم. در ابتدا رفتیم تا مهر خروج ارمنستان را بزنیم و وارد ایستگاه کنترل گرجستان شویم. ون و بار هایمان بررسی نشد زیرا که این بازدید به طور مفصل در گرجستان انجام می شد پس به راحتی عبور کردیم و وارد ساختمان کنترل پاسپورت ارمنستان شدیم و تنها 1 گیت بود و حدودا 1/2 دقیقه برای بررسی هر شخص زمان می برد و در انتها هم باید  به دوربین تعبیه شده نگاه کنید برای ثبت تصاویر در جلوی من یک زوج چینی بودند و وقتی نوبت آن ها بود لبخند بر لب افسر برای من جالب بود ولی بلافاصله که متوجه شدند اهل ایران هستم دیدم چهره اش درهم و جدی شد و دوباره از آن مکالمه های معروف شکل گرفت :

+ سلام 

- سلام

- پاسپورت لطفا

+بفرمایید

- (به چهره من با دقت نگاه می کرد و بعه پاسپورت و به سیستم اش) آیا اولین بار است که به گرجستان می آیید؟ 

+ بعله

- بسیار خب (حالا کمی نرم تر و مهربان شده بود انگار) به عنوان توریست آمده بودید؟

+ بعلههه

- مدارک و چقدر پول داری؟

+ .........

- صدای مهر ورود

(البته این روند حدودا 20 دقیقه زمان برد)

 

منتظر مانده بودیم تا دیگر همسفران نیز با ما حاضر شوند تا به ساختمان کنترل پاسپورت گرجستان برویم. در همان حال با یک خانم مسن ارمنی به طور اتفاقی هم کلام شدم و متوجه شدم که مادربزرگ ایشان در مشهد به دنیا آمده بودند که برایم بسیار جالب بود و مدتی را صحبت کردیم. حالا وقت عبور از مرز گرجستان بود ماشین برای کنترل وارد محوطه شد و بار های ما هم درون ماشین بود و ما فقط باید پاسپورت همراهمان می بود اما همانطور که اطلاع دارید ما ایرانی ها برای ورود باید به گرجستان باید مدارکی را ارائه دهیم.

ارائه بلیط رفت و برگشت

داشتن بیمه مسافرتی به تعداد روز های اقامت

رزرو (واچر معتبر محل اقامت) به تعداد روز های اقامت

داشتن 100 دلار به ازای اقامت برای هر روز 

مدارک حاضر بود و من در انتهای صف بودم چون می دانستم گذر من زمان بر خواهد بود ساعت 13/30 بود. گرجی ها به راحتی عبور می کردند همچنین ارمنی ها نیاز به پاسپورت نداشتند تنها با آیدی کارت خود می توانستند عبور کنند و تنها به هرکدام از آن ها کدی داده می شد اما بررسی مدارک من بیشتر طول کشید و در نهایت به هر شکلی که شده بود از مرز عبور کردیم و  سعی کردم تا از  دیدن جاده و مناظر طبیعی ، همنشینی و صحبت با دوستان جدید لذت ببرم . پس از 2 ساعت به تفلیس رسیدیم شهری زیبا و با معماری متفاوت از ارمنستان بود اما از نظر من بهتر است هیچ وقت جایی را با جایی به این شکل مقایسه نکنیم زیرا در نهایت معیار های شخصی دخیل خواهد بود اما قطعا در برخی موارد قطعا قابل مقایسه خواهد بود که در ادامه عرض خواهم کرد.

مانند دفعات قبل با استفاده از نقشه آفلاین هاستل Sunny Hotel Tbilisi  را با کمی سختی پیدا کردم و در همان نزدیکی مقداری پول چنج کردم و برای 3 شب رزرو داشتم و ساعت حدودا 19 بود بنابراین فرصت زیادی برای گردش نبود به همین دلیل به کلیسای جامع تثلیث رفتم.

معماری خیره کننده است - در عین حال عظیم و برازنده. فضای آرام داخل به شما حس آرامش می دهد و مناظر از تپه زیباست. این یکی از آن مکان‌هایی است که فقط می‌خواهید مدتی بنشینید و همه چیز را در آن بنشینید. 

 

این فقط یک مکان مذهبی نیست، بلکه یک نقطه عطف فرهنگی و معماری است که با شما می ماند. هرچه از زیبایی و عظمت این کلیسا صحبت کنم کافی نیست. نما و منظره ای خارق العاده به شهر که فوق العاده است. در داخل، کلیسای جامع باشکوه اما ساده به نظر می‌رسید، اما هیچ راهنمای انگلیسی وجود نداشت و تمام کتیبه‌ها به زبان گرجی بودند که درک کامل تاریخ را دشوار می‌کرد.

 

آنها در ورودی برای کسانی که به آنها نیاز داشتند دامن و روسری فراهم کرده بودند که قابل تأمل بود. یکی از مهمترین کلیساهای فرقه ارتدکس مسیحیت بین سال های ۱۹۹۵ و ۲۰۰۴ در شهر تفلیس ساخته شد. از این کلیسا با عنوان سامبا یاد می کنند که معادل تثلیث در زبان گرجی است. با اینکه این کلیسا قدمت چندانی ندارد؛ اما در همین مدت کوتاه، اعتبار قابل توجهی کسب کرده و جزو محبوب ترین جاهای دیدنی تفلیس شده است.

 

اکثر اهالی گرجستان پیروان ارتدکس هستند و علاقه ویژه ای به کلیسای جامع تثلیث دارند؛ اما علاوه بر آنها، تمام گردشگران تور تفلیس نیز این بنای زیبا را دوست دارند. کلیسای جامع تثلیث در مرکز شهر تفلیس و در کرانه چپ رود کر بر فراز تپه ای به نام سنت ایلیا قرار گرفته است.

 

برای ساخت این کلیسا دلایل مختلفی وجود داشته است که می توان به اعلام استقلال از شوروی، دو هزارمین سالگرد مسیحیت و هزار و پانصدمین سالگرد به رسمیت شناختن کلیسای ارتدکس گرجی اشاره کرد. برای طراحی بنا رقابتی ایجاد کردند و در نهایت طرح آرچیل میندیاشویلی پیروز این رقابت شد. اما به دلیل جنگ داخلی گرجستان ماجرای ساخت کلیسا به تعویق افتاد و حدودا ۶ سال بعد اولین کلنگ ساخت کلیسا زده شد. در ساخت این کلیسا، ترکیبی از سبک های سنتی همراه با نوگرایی یا مدرنیسم به کار رفته است. این سازه، گنبدی مخروطی شکل طلایی رنگ دارد.

 

در راه برگشت از مغازه ها و رستوران ها و فروشگاه گذر می کردم و با دقت به آن ها نگاه می کردم و کم کم داشتم با این کشور و مردمانش خو می گرفتم. کلیسای Ejmiatsin Armenian Church را که در نزدیکی مترو Avlabari بود از بیرون بازدید کردم و کمی در پارک نشستم و استراحت کردم.

 

به رستورانی در همان نزدیکی رفتم و سوپ بسیار خوشمزه بورش را امتحان کردم که عالی بود.

 

مقصد نهایی برای امشب پل زیبای صلح بود که در شب بسیار زیبا همراه با چراغانی و موسیقی و ازدهام گردشگران همراه است.

 

پارک Rike Park هم در کنار پل صلح قرار دارد که فضای جذاب و دلنشینی را برای تماشای شهر و مناظر مختلف است. تله کابین و بالن معروف این شهر هم در این نزدیکی قرار دارد که می توان از آن ها هم استفاده کرد.

 

پل صلح (Bridge of Peace)، یکی از جدیدترین و مدرن ترین سازه های تفلیس، پایتخت گرجستان است که در سال های اخیر با استقبال بی نظیر گردشگران روبرو شده و یکی از نمادهای مهم و اصلی شهر به حساب می آید. پل صلح، اولین سازه مدرنی است که پس از جنگ سرد در تفلیس ساخته شد و طراحی آن به دست معمار معروف ایتالیایی «میشله دی لوچی» صورت گرفت. این جاذبه زیبا و پرطرفدار تفلیس به روی رود کورا بنا نهاده شده و شیشه و فولاد در ساخت و طراحی آن به کار رفته است. این شیشه ها و فولادهای آبی رنگ به روی رودخانه آبی بسیار زیبا و چشمگیر هستند و امکان ندارد عاشق این پل زیبا نشوید.

پل صلح، مسیر پارک ریکه و خیابان اریکل دوم را به یکدیگر متصل کرده است. مسافران می توانند به روی پل صلح بروند، عکس های یادگاری و سراسرنما (پانورامیک) زیبایی بگیرند و از طریق پل در یک طرف در مسیر پارک ها قدم بزنند و در طرف دیگر در کافه های تفلیس به استراحت بپردازند یا از بازارهایش خرید کنند. حرکت نورهای پل صلح بسیار زیاد و متنوع هستند و با جذابیتی که دارند، پل را به جاذبه شگفت انگیزتری تبدیل می کنند. نورها در حالت سوم از خط بیرونی سقف شروع به روشن شدن می کنند، و پس از آن که سقف کاملا روشن شد، نور کم کم تا تاریکی کاهش می یابد. در حالت چهارم نیز، چراغ های ال ای دی به صورت رندوم در حالت های متفاوت چشمک می زنند، و جالب است که در داخل پیاده روی پل نیز تعداد زیادی چراغ های ال ای دی کم مصرف با ۲۴۰ سنسور حرکتی در ریل های شیشه ای تعبیه شده اند و با عبور عابران روشن و خاموش می شوند.

 

این نور افشانی فوق العاده در پل صلح، جذبه و شگفتی پل را چندین برابر می کند. پل صلح درمجموع مجهز به ۶۰۵۰ عدد لامپ ال ای دی است. پل صلح تفلیس، به روی رودخانه کورا (Kura River)، پلی برای گذر عابرین پیاده در شهر تفلیس، پایتخت کشور تاریخی و پهناور گرجستان است. پل صلح با طول ۱۵۰ متر و با معماری مدرن و امروزی اش دو طرف شهر تفلیس را به یکدیگر مرتبط کرده است. پل صلح در سال ۲۰۱۰ با طراحی معمار معروف Michele De Lucchi افتتاح گردید. با ساخته شدن این پل، تفلیس حال و هوای مدرنیته به خود گرفت و از آن جو نوستالژیک و تاریخی تا حدودی فاصله گرفت.

کمی پیش تر درباره نورافشانی فوق العاده زیبای پل صلح صحبت کردیم که هر گردشگر و بازدید کننده ای را مجذوب خود می کند. «مارتیناود»، طراح نورهای پل صلح جلوه نورها را «زندگی و صلح میان مردم» توصیف می کند. او با بررسی پیام های مورس و بررسی شکل شمیکال جدول مندلیف و فرم بدن انسان این نورافشانی ها را به شکل معنادار و زیبا طراحی کرده و موفق شد در سال ۲۰۱۲ نام پل صلح را میان ۱۳ سازه و مکان برتر دنیا قرار دهد. هدف از ساخت پل صلح، پیوند بخش قدیمی تفلیس با بخش جدید آن بود و به نوعی به "سرود صلح و زندگی" بین مردم مشهور شده است.

موسیقی های مختلفی نواخته می شد و در عین خوش شانسی گروهی از جوانان این شهر رقص محلی و معروف لزگی را به نمایش گذاشتند که بسیار جالب بود. آهنگ آن ریتمیک، متحرک و سبک است که ابتدا با جهش‌های آرام‌آرام شروع شده و بعداً ضرب آن زیادتر شده و در پایان به ریتم تند تبدیل می‌شود. همراه با لزگی سه نت چهار تایی نواخته می‌شود که گویند همان باله مشهور آذربایجان است و نوای سرنا و دهل آن را همراهی می‌کند. این رقص با لباس‌های خاص و بسیار شکیل در رنگ‌های گوناگون که اغلب مشکی و سرخ بوده و با چکمهٔ براق تا زیر زانو و با کلاهی از پشم سپید، همراه با بالاپوشی سبک و چسبیده به بدن و شلواری تنگ و چسبان و مناسب برای هرگونه حرکت آغاز می‌شود. این رنگ‌ها از نظر عاطفی خاصیت روانی و تأثیر درونی نقش اساسی دارند به عنوان نمونه:

رنگ سرخ دارای کشش و قدرت انرژی زیاد است. مثبت و متجاوز و تهییج‌کننده است، موجب افزایش کشش عضلانی بدن می‌شود و این برای تحرک زیاد لزگی بسیار مناسب است. محرک اراده برای پیروزی و مظهر حیات و زندگی است به منظور دفاع از سرزمین و محتوای عاطفی رنگ قرمز آمال و آرزوهاست. روان‌شناسان شکل رنگ قرمز را مربع می‌دانند و صدایی شبیه به ترومپت دارد و بلند و از نظر موسیقی گام ماژور را دربرمی‌گیرد، قرمز را به عنوان رنگ اصلی و رنگ استاندارد معرفی می‌کنند.رنگ سیاه را افراد کمال‌طلب، رمزآلود و شیک‌پوش و برعکس سفید را افراد خاکی دارای اخلاص و اعتدال دربردارند و رنگ سیاه را سمبل پوشیدگی اختفا، رازداری، ابهام، ترور، حیا و حجب، شکنجه و ... می‌دانند، پس هریک از این رنگ‌ها درخور معنا و مفهومی هستند. 

لزگی از جانب مردان به صورت انفرادی یا از طرف زنان به شکل دونفره اجرا می‌شود، حضور زنان و مردان در کنار هم نشانه‌ای است که به یک اندازه در آینده مؤثر هستند. زمانی که از جانب دو نفر مرد اجرا می‌شود به مسابقه‌ای تبدیل می‌شود که در آن چابکی و سایر مهارت‌های رقاصان را به نمایش می‌گذارد اکثر اوقات با شمشیر یا چوب همراه است که نشانهٔ مردان دلیری است که در حفاظت از قلمرو و ایل مصمم و توانایند. و گاهی نیز به صورت گروهی اجرا می‌شود که رقص دسته‌جمعی در کنار هم نشانگر آن است که تمامی اعضا در برابر هر عامل خارجی متحد و یک‌پارچه‌اند و در حفظ داشته‌های فرهنگی یکدل و مصمم.

 به طور کلی امروز روز بسیار جالب و خاطره انگیزی برای من بود و همیشه به نیکی و خوشی از آن یاد می کنم و براستی این خاطرات است که باقی خواهند ماند ولاغیر...

* هر 1 لاری معدل 30 هزار تومان است. هر 1 دلار معادل 2/72 لاری است. هر 1 یورو معادل 3/15 لاری است.

هزینه های امروز گرجستان

63 لاری برای 3 شب اقامت

فروشگاه 2/65 لاری

وعده غذایی 4/25 لاری

مجموع تقریبا 70 لاری

 

 

دوشنبه 

امروز روز پر هیجان و فشرده ای است پس باید صبح زود و پر انرژی حاضر می شدم سپس به نانوایی فانتزی رفتم و از کیک های داغ و تازه ای که پخته شده بودند خریدم و به راه افتادم. ( نصف سفر ام همیشه در جسجتوی نانوایی های فانتزی و شیرین پزی بودم)

کلیسای متخی اولین انتخاب من بود و از این بابت خیلی خوشحالم چون تنها کسی بودم که در آنجا در آن ساعت حضور داشت. کلیسای متخی یکی از فراموش نشدنی ترین نقاط تفلیس است.

 

این مکان که در بالای صخره ای بر فراز رودخانه کورا  نشسته است، مناظری باورنکردنی از شهر قدیمی و تپه های اطراف آن را ارائه می دهد - برای عکس گرفتن و غوطه ور شدن در جو عالی است.

 

خود کلیسا از نظر تاریخی غنی است و حس عمیقی از فرهنگ را به بازدید اضافه می کند. موقعیت منحصر به فرد آن باعث می شود که هم احساس آرامش و هم دراماتیک داشته باشید. برای هر کسی که به تفلیس می آید باید از آن بازدید کند. کلیسا متخی در تفلیس را در قرن ۱۲ میلادی ساختند و از همان موقع معماری بسیار خاص آن نظر خیلی ها را به خود جلب کرد. دستور ساخت این کلیسا را پادشاه وقت گرجستان داد در شهر تفلیس و در کنار رودخانه ی متکواری صادر کرد. این رودخانه از لحاظ جغرافیایی در کنار منطقه ی ساحلی کاملا مشرف به این رودخانه ی و در دست چپ آن ساخته شده است.

 

در واقع اگر از آن سوی رودخانه به موقعیت قرارگیری کلیسا در ساحل کناری نگاه کنید، حس خواهید کرد که این کلیسا کاملا بر لبه ی صخره قرار گرفته و با فضای داخل رودخانه فاصله ای شاید به اندازی یک کف دست دارد!البته این کلیسا از لحاظ موقعیت تاریخی در منطقه ای که در آن قرار گرفته است که عنوان قدیمی ترین منطقه ی مسکونی در تفلیس هم به شمار می رود. کلیسای متخی عنوان اولین کلیسای ساخته شده در این قسمت از شهر تاریخی تفلیس را نیز دارد. 

 

البته این کلیسا اتفاقات جالب و شنیدنی دیگری را هم به خود دیده است! بسیاری از تاریخ نویسان درباره ی این کلیسا می گویند که در کنار این کلیسا، یک کلیسای بنای دیگر که شبیه به کلیسا است به دستور پادشاه معروف گرجی ها یعنی واختانگ ساخته شده بوده است و حالتی نمادین از یک مقبره ی مقدس برای مسیحیان را داشته است.

 

پادشاه واختانگ برای این که اسباب اقامت راحت و بی مشکل خودش را در این منطقه فراهم کند، دستور داد تا برایش یک اقامتگاه در کنار کلیسا هم برپا نمایند که همین هم نشان از اهمیت بسیار این کلیسا برای شخص پادشاه را نشان می دهد. البته حقیقت های جالب درباره ی کلیسای متخی در تفلیس هنوز هم تمامی ندارد! جالب است که درباره ی این کلیسا بدانید که در زمانی که شوروی ها به گرجستان حکمرانی می کرده اند، از ساختمان این کلیسا به جای کاربری مذهبیش عنوان یک پادگان نظامی استفاده می شده است. کلیسای متکی با مشرف به رودخانه متکواری از یک صخره دراماتیک به عنوان نمادی جاودانه از تاریخ معنوی و سیاسی تفلیس ایستاده است.

 

متخی که در قرن سیزدهم در محل کاخ و کلیسای اصلی پادشاه واختانگ گرگاسالی ساخته شده است، تهاجمات، بازسازی ها و تغییر کاربری را تحمل کرده است، اما همچنان یکی از محبوب ترین بناهای دیدنی شهر است. موقعیت کلیسا یکی از بارزترین ویژگی های آن است. از حیاط آرام، بازدیدکنندگان از مناظر وسیع تفلیس قدیم، از جمله قلعه ناریکالا، گنبدهای حمام های گوگردی، و پل مدرن صلح لذت می برند. این یک مکان عالی برای انعکاس آرام یا عکاسی است. از نظر معماری، Metekhi با نمای سنگی ساده و فضای داخلی آرام، نمونه ای عالی از طراحی سنتی گرجستان است.

 

مجسمه پادشاه واختانگ گرگاسالی سوار بر اسب در کنار کلیسا، ریشه های عمیق تاریخی منطقه را تقویت می کند. متخی همچنین مکانی برای مقاومت و مقاومت بوده است - به عنوان یک زندان تحت حاکمیت روسیه استفاده می شود و بعداً به عملکرد مذهبی بازگردانده شد. امروزه پذیرای مسافران، نمازگزاران و مردم محلی است. فرقی نمی‌کند به تاریخ، ایمان یا فقط یک فرار آرام در وسط شهر علاقه‌مند باشید، کلیسای Metekhi یک تجربه قدرتمند و الهام‌بخش را ارائه می‌دهد. در همان محوطه مجسمه بزرگی سوار بر اسب و رو به آن طرف شهر وجود داشت.

 

واختانگ یکم معروف به واختانگ گرگ سر از آخرین پادشاهان گرجستان باستان یا همان ایبریا در قرن پنجم میلادی و از سلسله خسرویانی‌ها بوده‌ است. او به عنوان یکی از محبوب‌ترین شخصیت‌های تاریخ گرجستان ظاهر شده و حتی توسط کلیسای ارتدکس گرجی به عنوان یک قدیس از او یاد شده و مراسم روز گرامیداشت این پادشاه، هر ساله در گرجستان برگزار می‌شود.  واختانگ موضوع بسیاری از اشعار و داستان‌های ملی ادبیات گرجی بوده است و همیشه به عنوان یک فرد قوی، شجاع و پایبند به مسیحیت لحاظ شده است. بنیان‌گذاری بسیاری از صومعه‌ها، قلعه‌ها و مناطق مسکونی در سراسر گرجستان و همچنین بنیان‌گذاری شهر تفلیس، پایتخت کنونی گرجستان، به وسیله واختانگ صورت گرفته است.

روزی واختانگ به همراه اعضای دربارش در جنگلی نزدیک متسختا مشغول خوشگذرانی و شکار بودند. شاهین او به دنبال قرقاولی به هوا برخاست و پس از مدتی شاه و همراهانش پرنده‌ها را در کنار یک چشمه آب گرم یافتند که بخار خوشایندی از آن خارج می‌شد، آنها از وفور این چشمه‌های آب گرم شگفت زده شده بودند و پادشاه دستور ساختن شهری را در آنجا صادر کرد که «تبیلیسی» (دارنده چشمه‌های آب گرم) نام گرفت. این شهر که به در زبان فارسی با نام تفلیس شناخته می‌شود امروزه پایتخت گرجستان است. او که مادر و همسرش از شاهزادگان ساسانی بود سرانجام در جنگ با ساسانیان کشته شد. در سال۱۹۶۷ مجسمه‌ای از او توسط یکی از مجسمه سازان گرجستان به نام الگوجا آماشوکلی بر بلندای صخره‌ای ساخته شده است.

 

به سمت یکی از موارد یادبودی رفتم که مربوط به زمان قاجار بود یعنی 300 Aragveli Monument که در ادامه توضیح خواهم داد. سیصد آراگوی نامی است که تاریخ‌نگاری گرجستان به گروهی از کوه‌نشینان دره آراگوی اشاره دارد که در نبرد کرتسانیسی در سال ۱۷۹۵ تا آخرین لحظه مقاومت کردند و از تفلیس در برابر ارتش مهاجم قاجار دفاع کردند . کلیسای ارتدکس گرجستان در سال ۲۰۰۸ ، ۳۰۰ آراگوی و کسانی را که در این نبرد جنگیدند و کشته شدند، به عنوان شهید تقدیس کرد .

 

سیصد نفر آراگویایی بخشی از نیروهایی بودند که از مناطق کوهستانی رودخانه آراگوی برخاسته بودند و در 11 سپتامبر 1795 تحت فرماندهی شاهزاده سلطنتی واختانگ گرجستان ، در نزدیکی تفلیس، پایتخت گرجستان، درگیر شدند. نبردهای سنگین که در مزارع کرتسانیسی درگرفت و در خیابان‌های تفلیس ادامه یافت، منجر به شکست هراکلیوس دوم، پادشاه سالخورده و به طرز ناامیدکننده‌ای از نظر تعداد، به دست ارتش ایران به رهبری آقا محمد خان ، و غارت پایتخت شد. طبق روایات گرجی، آراگویایی‌ها متعهد شده بودند که تا پای جان بجنگند و به سوگند خود وفادار ماندند. اکثر آنها در آخرین سنگر در تفلیس کشته شدند و به هراکلیوس فرصتی برای عقب‌نشینی دادند. 

 

بنای یادبود ۳۰۰ آراگویایی، نوشته‌ی آ. باکرادزه، در سال ۱۹۵۹ در مکانی که بقایای قبور کشته‌شدگان سال ۱۷۹۵ کشف شده بود، برپا شد. یک پارک در نزدیکی و یک پل بر روی رودخانه‌ی متکواری به نام ۳۰۰ آراگویایی نامگذاری شده‌اند  و یک ایستگاه متروی تفلیس که در سال ۱۹۶۷ افتتاح شد نیز به افتخار آنها نامگذاری شده است. 

 

در نزدیکی این بنای یادبود بقایای محدودی از Ortachala Castle باقی مانده است که نتوانستم اطلاعاتی در مورد آن به دست بیاورم اما هنوز زیبایی های خاص خودش را داشت.

 

هنگامی که نگاهی به تاریخچه شهر تفلیس می اندازیم، می بینیم حمام های گوگردی آب گرم نقشی اصلی در پدید آمدن تفلیس داشته اند. آب این چشمه ها درصد بالایی از گوگرد و دیگر مواد معدنی را در خود حمل می کند و اغلب درجه ای بین ۳۸ تا ۴۰ درجه سانتیگراد دارد. جالب است بدانید که از آب این چشمه ها سال های سال برای آب درمانی و درمان امراض پوستی و آرتروز استفاده می کردند. حمام های گوگردی تفلیس نیز رابطه تنگاتنگی با چشمه های آب گرم و تاریخ شهر دارند. البته این تنها کاربرد حمام های گوگردی نبود و این چشمه های آب گرم در طی قرن ها با زندگی روزمره مردم تفلیس، پیوند خورده است. مردم در طی روز و برای استراحت به حمام های گوگردی می رفتند و حتی میهمانی های رسمی شام را نیز در این حمام ها برگزار می کردند. 

امروزه این حمام های قدیمی همچنان مورد استفاده هستند و از جمله بخش های دیدنی شهر محسوب می شوند. تمام حمام های گوگردی در بخش تاریخی تفلیس و اغلب در خیابان آبانو (حمام) قرار دارند. حمام زیبای کرلی آبانو، با کاشی کاری آبی رنگ و تزئینات چشمنواز یکی از این حمام های گوگردی معروف است. در این حمام تاریخی ضمن بازدید از فضای تاریخی و زیبا می توانید در فضاهایی مجزا از خدمات حمام گوگردی، اسپا و انواع ماساژ استفاده کنید.

تفلیس، پایتخت گرجستان، با ۵.۱ میلیون جمعیت در در جنوب شرق اروپا قرار دارد. نام تفلیس (Tbilisi) ریشه در کلمه گرجی (Tbili) به معنای گرم دارد و به آب گرم های فراوان تفلیس اشاره می کند. از سالیان بسیار دور در تفلیس حمام های گوگردی وجود داشتند و مردم همواره از آن ها استفاده می کردند. هم اکنون، حمام های سلطنتی تفلیس که همان حمام های گوگردی هستند، به یکی از جاذبه های گرم و پرطرفدار تفلیس تبدیل شده اند.الکساندر پوشکین، شاعر و نویسنده روسی، یکی از افراد معروفی بود که به حمام های سلطنتی رفته بود و درباره تجربه اش نوشته بود که در تفلیس قطعا با چیزی لوکس تر از حمام های سطلنتی روبرو نخواهم شد.

 این حمام های تاریخی، در پایین نارین قلعه ساخته شده اند و معروفترینشان حمام شاه عباسی که شاخصه اش یک ورودی با کاشیکاری دوران صفویه است، ورودی آن از دور شبیه به مسجد است، حمامها هنوز فعال هستند و توریستها از آنها استفاده میکنند،بومی ها معتقدند که آبگرم این مکان خاصیت درمانی دارد. افراد معروفی مثل "الکساندرپوشکین" و "الکساندر دوما"هم یکی از بهترین تجربه هایشان استفاده از این حمامها بوده که در خاطراتشان تعریف کرده اند، استفاده ار این حمامها به صورت عمومی و خصوصی است که قیمتها نسبت به خدمات متفاوت است.

 

مسجد جمعه تفلیس یادگار حکومت ایرانیان بر گرجستان و تجلی معماری اصیل ایرانی که در نزدیکی حمام های گوگردی قرار دارد ,تنها مسجد جهان که دارای دو محراب است!این مسجد هم زمان هم به شیعیان هم به اهل سنت تعلق داره و هر دو گروه در کنار هم عبادت و زندگی مسالمت آمیز دارند در کنار مسجد حمام تاریخی متعلق به دوران صفویه وجود دارد که نمونه ای از حمام های ایرانی آن دوران است.

 

یکی از جذابیت ها و زیبایی ها در کناراین همه مکان دیدنی وجود Bridge Of Love بود. پل عشق در تفلیس یک مکان کوچک جذاب است که حس عاشقانه را در محیط پر جنب و جوش شهر القا می کند. این پل عابر پیاده زیبا که در مرکز شهر قرار دارد، هم در بین مردم محلی و هم در بین بازدیدکنندگان محبوب است. این پل که با قفل های عشقی متعدد تزئین شده است، نشان دهنده عشق و فداکاری ابدی است. زوج‌هایی از سراسر جهان به اینجا می‌آیند تا قفلی را محکم کنند و کلید را به رودخانه پایین بیاندازند، که نماد تعهد همیشگی آنهاست.

این سنت ساده و در عین حال معنادار به گرد هم آوردن مردم کمک می کند. منطقه مجاور جاذبه‌هایی مانند کافه‌ها و بوتیک‌های دنج را نیز ارائه می‌کند، که آن را به مکانی ایده‌آل برای پیاده‌روی آرام، گرفتن عکس، یا صرفاً نشستن برای لذت بردن از مناظر تبدیل می‌کند. اگرچه این پل بزرگ یا با ابهت نیست، اما جذابیت آن در داستان های شخصی آن نهفته است. برای کسانی که به تفلیس سفر می کنند، پل عشق یک مقصد دلچسب و به یاد ماندنی است. البته که دو تا از این پل وجود دارد که با کمی پیاده روی پل دوم را مشاهده خواهید کرد. از همانجا به سمت قلعه ناریکا رفتم. در ابتدا اشتباها داشتم وارد بوتیکال گاردن می شدم اما با دقتی که کردم متوجه شدم راه پله ای کوچک و پنهان از نظر ها وجود دارد و وارد قعله شدم.

 

قلعه ناریکلا (Narikala Fortress) بنایی تاریخی است که در قرن چهارم میلادی بر یکی از قدیمی ترین منطقه های پایتخت گرجستان بنا شده است.

 

این استحکامات نظامی بر روی تپه‌ای شیب‌دار بین حمام‌های گوگردی و باغ گیاه‌شناسی قرار دارد. در حیاط این قلعه کلیسای سنت نیکولاس واقع شده است. کلیسا را در سال ۱۹۹۶ برای جایگزینی با همتای قرن سیزدهمی‌اش ساختند که در آتش‌سوزی ویران شده بود، در ادامه بیشتر درباره این کلیسا شرح می دهیم. در زمان های گذشته تفلیس بخشی از خاک ایران بود و این قلعه هم در دوره امپراطوری ساسانیان ساخته شده است. 

 

شهر تفلیس جاذبه های دیدنی زیادی دارد که ناریکالا یکی از بهترین مکان ها است. این قلعه باستانی قدیمی ترین ساختمان شهر تفلیس محسوب می شود. ناریکالا از نقاط مختلف شهر دیده می شود، زیرا با دیوارهای بلندش بر فراز شهر واقع شده و یکی از پربازدیدترین جاذبه های تفلیس به شمار می رود. برای آن که از این قلعه دیدن کنید، باید به بالای تپه ای روی کوه متاتسمیندا بروید. وقتی به بالای کوه رسیدید، برج و قلعه ناریکالا را خواهید دید. با اینکه این قلعه چندین بار مورد تسخیر حکومت های مختلف قرار گرفته است و چندین بار نیز مورد بازسازی قرار گرفته و امروزه با عنوان قلعه مادر در تفلیس مشهور است و به عنوان نماد باستانی و دفاعی شهر شناخته می شود.

 

نکته جالب توجه در مورد این قلعه ساخت آن به دست ایرانیان در زمان حکومت ساسانیان و به سبک ایرانی است. سبک ساخت این قلعه به خاطر داشتن ارگ هایش شباهت زیادی به قلعه های ایرانی دارد. در زمان امپراتوری ساسانی، تفلیس جزو ایران بوده است و از این قلعه به عنوان دیدبانی و دفاع استفاده می کردند و بخش هایی نیز به عنوان زندان و سیاهچاله استفاده می شده است. سال ها بعد با حکومت امویان شکل این قلعه تغییر یافت و دیوارهای بسیاری ساخته شد، همچنین کاخی نیز درون ناریکالا برای امیر احداث کردند. طی سال ها با به روی کار آمدن حکومت های مختلف تغییراتی نیز در این قلعه انجام گرفت.

حتی در زمان حمله مغول ها به کشور ایران به نام نارین قلعه مشهور شد. جالب این است که این قلعه مورد تاراج مغول ها قرار نگرفته است، بلکه مورد توجه حاکمان بوده که به ساخت و ساز بیشتری در این حوالی پرداخته اند. تا اینکه در سال ۱۸۲۷ میلادی زلزله ای مهیب باعث نابودی بخش هایی از قلعه شد و آنچه امروزه از ناریکالا می بینید در واقع بازسازی های قرن شانزدهم و هفدهم است. نام این قلعه باستانی نیز برگرفته از همان نام مغولی نارین است که در اثر گذر زمان و تفاوت گویش های اهالی به شکل ناریکالا در آمده است؛ ناری خلاصه شده نارین است و کالا به قلعه اشاره دارد.

در این قلعه کلیسایی با ناقوس های قدیمی وجود داشته که متعلق به قرن سیزدهم بوده اما به دلیل آتش سوزی از بین رفته است و کلیسای سنت نیکلاس به سبک قدیمی و به شکل صلیب در پایین این دژ به عنوان جایگزین کلیسای قدیمی ساخته شده است و آن را می‌توان یکی از قدیمی ترین کلیساهای تفلیس دانست. برخی از لوح های مذهبی کلیسای قدیمی پیدا شده اند و بازسازی هایی نیز صورت گرفته تا به حالت ابتدایی دست یابد. کلیسای سنت نیکلاس دارای سه ورودی است که شامل حکاکی های جالبی بر روی دیوار ها است. همچنین نقاشی هایی از کتاب مقدس و تاریخ گرجستان را نیز روی دیوارهای این کلیسا خواهید دید.

 

جالب است بدانید که ناریکالا در تفلیس با عنوان «قلعه مادر» نیز مشهور است و به عنوان نماد باستانی و دفاعی شهر شناخته می شود. این قلعه زمانی حمله مغول های به ایران صورت نگرفته بود این قلعه با نام بومی آن منطقه شوریس سیخه عنوان داشت محلی کاربردی برای دفاع از مرزهای ایران بشمار می رفت و بخش هایی از آن به عنوان زندان و سیاهچاله مورد استفاده قرار می گرفت.

 

در داخل قلعه نیز Saint Nicholas's Orthodox Church وجود دارد که آن هم درحال بازسازی بود. کلیسای ارتدکس سنت نیکلاس، واقع در قلعه ناریکالا، یک گوهر معماری و معنوی واقعی در تفلیس است. این کلیسا، با نقاشی های دیواری بازسازی شده و فضایی آرام، خلوتی آرام از شلوغی شهر ارائه می دهد. ترکیب قدیمی و جدید در طراحی آن جذاب است و آثار هنری داخلی ارزش تحسین را دارد. فراتر از کلیسا، مناظر پانورامای تفلیس از قلعه کاملاً نفس گیر است - به خصوص در غروب آفتاب. پیاده‌روی تا کلیسا کمی شیب‌دار اما پرارزش است، با مسیرهای زیبا که از میان دیوارهای باستانی ناریکالا منتهی می‌شوند.

در همان نزدیکی، آبشار لقوتاخوی و منطقه پر جنب و جوش حمام گوگردی آبانوتوبانی به جذابیت این منطقه افزوده است. فرقی نمی‌کند به تاریخ، معماری علاقه‌مند باشید یا فقط می‌خواهید مکانی آرام برای انعکاس مناظر خیره‌کننده داشته باشید، کلیسای ارتدکس سنت نیکلاس یکی از مواردی است که باید در تفلیس از آن دیدن کنید.

 

کلیسای جامع سنت جرج منتظر من بود و این بار نوبت آنجا بود که داستان جالبی را پشت خود داشت. کلیسای سنت جورج یک کلیسای ارمنی متعلق به قرن سیزدهم در شهر قدیمی تفلیس، پایتخت گرجستان است. این یکی از دو کلیسای ارمنی فعال در تفلیس است و کلیسای جامع کلیسای حواری ارمنی گرجستان است.

 

این کلیسا در گوشه جنوب غربی میدان واختانگ گورگسالی (میدانی) قرار دارد و زیر ویرانه های قلعه ناریکالا مشرف است. . به گفته وب سایت شهرداری تفلیس، منطقه ای که این کلیسا در آن قرار دارد در قرون وسطی به منطقه زندان تعلق داشته است، از این رو نام گاه به گاه گرجی، Tsikhisdidi، نامیده می شود. بنا به گفته مورخان ارمنی هوسپ اوربلی و لوون ملیکست بیک، این کلیسا در سال 1251 تأسیس شده است. تاریخ بر اساس کتیبه ای عربی بر روی یک خاچکار بر روی درب غربی حیاط کلیسا پیشنهاد شده است.

 

بنا به گفته وقایع نگار قرن سیزدهم، هوهانس ارزنکاتسی، این کلیسا توسط شاهزاده اومک کارین (ارزروم) ساخته شده است. به گفته ژان میشل تیری، اومک یک تاجر ثروتمند بود که در تفلیس ساکن شد و با شاهزاده خانم ماما وهتانگیان، دختر حسن جلال وهتانگیان، شاهزاده اعظم خاچن (حکومت 61-1214) ازدواج کرد. با این حال، وب سایت اسقف نشین کلیسای حواری ارامنه در گرجستان ادعا می کند که این کلیسا مدت ها قبل از قرن سیزدهم وجود داشته است و ارزنکاتسی به بازسازی کلیسا اشاره می کند که توسط اومک ساخته نشده است.

به گفته نارک کوشیان، کشیش کلیسا در سال 2017، یک کلیسای حواری ارمنی در سال 631 در محل آن ساخته شد، به نام برد سورب گئورگ ("سنت جورج [از] قلعه")، پس از وقفه نهایی بین کلیساهای ارمنستان و گرجستان این کلیسا در سال 1616 توسط شاه عباس اول صفوی در اختیار پادگان ایرانی قرار گرفت و در سال 1748 توسط هراکلیوس دوم پادشاه گرجستان به جامعه ارمنی بازگردانده شد.

 

این کلیسا زمانی که ایرانیان تفلیس را در سال 1795 غارت کردند، سوزانده شد. این کلیسا در قرن هفدهم و سپس دوباره در سالهای 1832 و 1881 به طور کامل بازسازی شد. پس از تخریب کلیسای جامع وانک توسط مقامات شوروی در دهه 1930، این مکان مقر اسقف نشین گرجستان کلیسای حواری ارمنی شد. آخرین بازسازی کلیسا در سال 2012 آغاز شد. این بازسازی توسط تاجر روبن واردانیان ارمنی تبار آغاز و با سرمایه گذاری انجام شد، بازسازی با کمک های خیرین آلبرت آودولیان، سرگئی سارکیسوف و روسودان ماخاشویلی، دانیل خاچاتوروف و دیگران حمایت شد. حدود 3.5 میلیون دلار برای بازسازی آن هزینه شد که در سال 2015 به پایان رسید. این کلیسا در 31 اکتبر 2015 توسط کاتولیکوس کارکین دوم، رئیس کلیسای ارمنی تقدیم مجدد شد.

 

 

 

 

تندیس مادر گرجستان از دور مشخص بود اما هنوز Upper Betlemi Church را باید بازدید می کردم. جای خوبی است. در نزدیکی یک تراس با نیمکت و فضای سبز و با چشم انداز عالی از شهر وجود دارد. شکل معمولی کلیساهای ارتدوکس گرجستان با صلیب لاتین و گنبدی مخروطی شکل و پنجره‌های کشیده کوچک در طرفین دارد. داخل آن نقاشی های دیواری مدرن، اما به سبک باستانی، وجود دارد که حال و هوایی می بخشد. مکانی پر از آرامش و آرامش که ارزش دیدن را دارد. 

 

 

در همین نزدیکی ها Ateshgah Zoroastrian Temple وجود داشت که به دلیل نبود فرصت و بسته بودن درب تصمیم گرفتم به راهم ادامه بدهم .

 

کارتلیس ددا(مجسمه مادر) یکی از جذاب ترین مقاصد من بود. قیمت بلیط تله کابین 3 لاری است. مفهوم مجسمه مادر گرجستان، او نماد شخصیت ملی گرجستان است. در دست چپ او یک کاسه نوشیدنی برای خوشامدگویی به کسانی که به عنوان دوست می آیند و در دست راستش شمشیری است برای کسانی که به عنوان دشمن می آیند به عنوان بیانی از تاریخ شهر تفلیس. مجسمه زیبا مشرف به تمام شهر. از پایین همانطور که می توانید قسمت جلویی را ببینید، یک بار بر بالای تپه تبدیل به او می شوید و دنیایی را که او می تواند ببینید.

 

بعد از ظهر به میدان باشکوه آزادی رسیدم که بسیار بزرگ و زیبا بود. 

 

میدان آزادی که به نام میدان آزادی نیز شناخته می‌شود، یک نقطه عطف مرکزی در تفلیس است که ترکیبی از اهمیت تاریخی و انرژی شهری را ارائه می‌دهد. در قلب آن بنای یادبود چشمگیر آزادی قرار دارد - یک ستون گرانیتی مرتفع که بالای آن مجسمه طلایی سنت جورج در حال کشتن یک اژدها، نماد مقاومت و استقلال گرجستان است. این میدان با معماری قابل توجهی، از جمله تالار شهر تفلیس و کورت یارد ماریوت احاطه شده است، و به عنوان دروازه ای به خیابان روستاولی، مملو از فروشگاه ها، تئاترها و موزه ها عمل می کند. این یک محل تجمع محبوب هم برای مردم محلی و هم برای گردشگران است، به خصوص در عصرها که منطقه با چراغ ها و نمایش های خیابانی زنده می شود.

در میدان واقعی تقریبا هیچ کاری نمی توان کرد و به دلیل جیب بری های نسبتا رایج باید مراقب بود. بنای یادبود آزادی نماد طلایی آزادی، پیروزی و غرور ملی گرجستان است. قطعه اصلی مجسمه طلایی برجسته سنت جورج در حال کشتن اژدها است. سنت جورج حامی گرجستان است و این تصویر نماد پیروزی بر شر و پیروزی خیر است. این نماد قدرتمندی از انعطاف پذیری و روحیه گرجستان است.

 

 

 

پس از نگاه کردن به این میدان زیبا تصمیم گرفتم که به رستورانی خانوادگی و جالبی رفتم که بعد ها به پاتوق اصلی من مبدل شد. به Gudiashvili Square رفتم که تردد ماشین در آنجا وجود نداشت و با کوچه های زیبا و خانه های رنگارنگ که معماری خاص خود را داشتند. این میدان کاملاً زیباست! یکی از زیباترین نقاط تفلیس.

 

در شهر قدیمی به تازگی بازسازی شده است و قبلاً منطقه بسیار فرسوده ای بوده است. الان کاملا برعکسه این در قلب شهر قدیمی با تعداد زیادی کافه و رستوران برای انتخاب قرار دارد. خود پارک حتی با میزهای بزرگ سرپوشیده یک قسمت نشیمن دارد. اغلب موسیقی زنده از یکی از بارها پخش می شود، بنابراین نشستن و لذت بردن از آن می تواند بسیار لذت بخش باشد. مناظر مادر گرجستان خیره کننده است. 

برای رسیدن به مقصد بعدی باید سوار مترو می شدم که برخلاف ارمنستان باید کارت مترو تهیه می کردم اما قبل از رفتن به آنجا نمی شد که از کوچه زیبای loane shavteli رفتم که در هر قدم حس متفاوتی را تجربه می کردی با رستوران و کافه و ها و خوراکی های رنگارنگ و سوغاتی های و کار های گرافیتی زیبا و معماری خیره کننده جایی برای تردید و بهانه ندیدن اینجا باقی نمی گذاشت. 

 

 

ساعت فوق العاده زیباست، حال و هوای آلیس در سرزمین عجایب را به شما می دهد.

 

ما هم محله را دوست داریم. خیلی ناز بود رستوران های آنجا عالی به نظر می رسند. این منطقه برای پیاده روی و کشف کوچه و پس کوچه های تفلیس  عالی است. 

 

کلیسای آنچیسخاتی سنت مریم قدیمی ترین کلیسای بازمانده در تفلیس گرجستان است. این متعلق به کلیسای ارتدوکس گرجستان است و قدمت آن به قرن ششم می رسد. به موقع رسیدم و همه به دعا گوش کردیم و شمع گذاشتیم و رفتیم. عکاسی از داخل مجاز نیست، به دلیل نقاشی دیواری و حفظ آن گفته شد.

 

حالا وقت سوار شدن تنها مترو در گرجستان بود.

 

مترو تفلیس تنها خط مترو در کشور گرجستان است. سیستم قطار شهری زیرزمینی در کشور گرجستان، در سال ۱۹۶۶ میلادی راه‌اندازی گردیده است. گفتنی است که مترو تفلیس سابقه و توان عملیاتی مشابه خط مترو استانبول ترکیه و مسکو روسیه و لندن انگلستان را که از بزرگ‌ترین و قدیمی‌ترین خطوط مترو جهان هستند را ندارد.در خطوط دوگانه مترو تفلیس بیش از ۱۷۰ قطار تردد دارند که در ۲۳ ایستگاه، مشغول به فعالیت روزانه هستند و بیش از بیست و هفت کیلومتر از شهر دیدنی تفلیس را پوشش داده‌اند.

خط ۱ مترو تفلیس که با رنگ قرمز نمایش داده می‌شود، در سال ۱۹۶۶ میلادی راه‌اندازی گردید و طولانی‌ترین خط مترو در این شهر به شمار می‌رود. این لاین ۲۰ کیلومتر طول داشته و ۱۶ ایستگاه مختلف دارد. خط ۱ مترو تفلیس از ایستگاه تئاتر آخمتلی (Akhmeteli) آغاز و به وارکتیلی لاین (Varketili Like) منتهی می‌شود.خط ۲ مترو تفلیس که بارنگ سبز مشخص می‌شود، در سال ۱۹۷۹ میلادی راه‌اندازی گردید و ۷ کیلومتر طول دارد.مترو تفلیس (Tbilisi Metro) که به زبان گرجی: თბილისის მეტროპოლიტენი نوشته می‌شود، بیش از ۵۰ سال قدمت دارد و تنها در سال ۲۰۱۷ میلادی، بیش از ۱۱۳ میلیون مسافر را جابجا کرده است.

 

شرکت حمل‌ونقل تفلیس، مسئولیت اداره این شبکه را بر عهده دارد.واگن‌های قطارهای مترو تفلیس، شیک و مناسب بوده و از سیستم تهویه مطبوع مطلوبی برخوردارند و در سرما و گرما، پاسخ‌گوی نیاز میلیون‌ها مسافری که هرسال از آن برای تردد درون‌شهری بهره می‌برند، خواهند بود. قطارهای مترو تفلیس از شش صبح تا ساعت ۲۴ تردد دارند و نسبت به جابجایی مسافر بین ۲۳ ایستگاه اقدام می‌کنند.قطارهای مترو تفلیس معمولاً در هر ۱ تا ۲ دقیقه، به ایستگاه می‌رسند و در شب‌هنگام نیز این زمان به دلیل کاهش شمار مسافران، به ۱۲ دقیقه افزایش پیدا می‌کند. سرعت قطار در مترو تفلیس بین ۶۰ تا ۹۰ کیلومتر است که سرعت آن با توجه به ترافیک قطارها در ایستگاه‌ها، تغییر می‌کند.

 

نوبت بازدید از گل سرسبد جاهای دیدنی امروز رسیده بود آن چاپخانه مخفی استالین بود. در خیابانی خلوت واقع شده است و سر در ورودی آن کاملا واضح و مشخص است. هنگامی که رسیدم ظهر بود و هیچ بازدید کننده ای وجود نداشت وارد شدم و مسئول آنجا که یک سرهنگ پرشور سابق KGB (آنگونه که خود را معرفی می کرد) مشغول تماشای تلویزیون بود و پس از کمی صحبت برگه ای را به من داد تا با کلیات اینجا آشنا شوم .

 

به علت تعمیرات نتوانستم از داخل خانه و چاپخانه بازدید کنم اما توضیحاتی را راجب این مکان و نظرات خودش را برای من شرح می داد، به ساختمان اصلی برگشتیم و مشغول عکاسی از آثارمتعدد و زیبا و قدیمی شدم که من را به وجد آورد و درست همان چیزی را که درذهن از قبل ها در ذهن می پروراندم بود حتی شاید فراتر از آن نمیدانم ... این موزه به صورت خصوصی اداره می شود و در انتهای بازدید مقداری کمک مالی با توجه به توان و علاقه و لذت خود بپردازید.

 

مکانی که باید از آن بازدید کرد صرف نظر از اینکه ایدئولوژی سیاسی شما چیست. راهنما در مورد استالین و اتحاد جماهیر شوروی صحبت می کند. برای لذت بیشتر، با او موافق باشید و چند بار از کلمات "ضد امپریالیستی و انقلابی" استفاده کنید و او با اشتیاق بیشتر  صحبت خواهد کرد. 

 

این مکان تاریخی فوق‌العاده که به‌عنوان چاپخانه مخفی استالین شناخته می‌شود، متأسفانه در شرایط بسیار بدی نگهداری می‌شود. هیچ‌گونه حفاظت حرفه‌ای از آثار اورجینال این موزه انجام نمی‌شود.  این شرایط باعث پوسیدگی و زنگ‌زدگی دستگاه شده و تمام میراث ارزشمند این مکان را در معرض نابودی قرار داده است. علاوه بر این، گرد و غبار و تابش مستقیم آفتاب نیز آسیب‌های جدی به سایر آثار وارد کرده است. این وضعیت برای مکانی با این اهمیت تاریخی واقعاً تاسف‌بار است و نیاز فوری به رسیدگی و حفاظت دارد.خلاصه کلام در مورد این مکان این است که استالین به همراه همکاران و دوستان خودش به مدت 3 سال اعلامیه ها و روزنامه و مطبوعات مربوط به سوسیالیسم و کمونیسم را چاپ می کردند و بعد از سه سال این محل لو می رود.

 

در انتهای روز هم باید به سمت جایی می رفتم در شبکه های اجتماعی بسیار از آن دیده بودم و شوق آن را داشتم تا اینبار در واقعیت آن را ببنیم.

در خط مترو گورماشویلی پیاده شدم و به سمت بالا قدم زنان می رفتم و تکیه گاه من گوگ مپ بود و بعد از 20 دقیقه پیاده روی  Chronicles of Georgia  را از دور می دیدم اما نمیتوانستم به آن نزدیک شوم زیرا نقشه من را جایی آورده بود که راهی نبود و باید از کوهی پر شیب عبور می کردم یا اینکه دور می زدم و راه های دیگر را پیدا می کردم اما دیگر حوصله نداشتم بنابراین دل به دریا زدم و از کوه بالا رفتم و همزمان نفس زنان و خنده ای برلبانم نقش بسته بود که در نهایت به آنجا رسیدم. 

باد شدیدی می وزید و طبق بررسی آب و عهوا می دانستم که باران خواهد بارید بنابراین آماده رفتن شدم و این بار راهی آسان پیدا کردم و خودم را به مترو رساندم و وعده های را صرف کردم و پس از سپری کردن روز فشرده نیاز به استراحت داشتم و فردا کمی می توانستم بیشتر استراحت کنم و نیاز نداشتم صبح زود بیدار شوم چون میخواستم بروم به بازار.

 

مقیاس بزرگ آن را نمی توان در یک عکس ثبت کرد. ساخته شده در بالای تپه، راه رفتن به سمت ستون های مرتفع از سنگ تیره، مرا از آنچه انسان می تواند خلق کند، شگفت زده کرد. هر طرف دارای یک رمپ بالا برای تماشاگران است که نقاط دیدنی منظره ای را ارائه می دهد. از یک طرف، منظره دریاچه و بادی خنک که از اسکله می‌وزید، آن را به‌ویژه خاطره‌انگیز کرده است. 

 

ما به اندازه کافی خوش شانس بودیم زیرا مکان خیلی شلوغ نبود و من این فرصت را داشتم که تک تک ستون ها را کشف کنم. این بنای تاریخی حدود 30 متر ارتفاع دارد و تاریخ یا تواریخ گرجستان را توصیف می کند. یک کلیسای زیبا در پشت بهترین گزینه برای عکاسی است،  تمام وقتم را صرف بررسی تک تک ستون ها کردم. هیچ سرویس بهداشتی در این مجموعه  نیست.

 

این بنای تاریخی با مقیاس و عمق نمادین خود تحت تأثیر قرار می دهد - هر جزئیات داستانی در مورد تاریخ و فرهنگ کشور را بیان می کند. موقعیت مکانی آن بر روی یک تپه، مناظر خیره کننده ای از شهر و رودخانه کورا ارائه می دهد و بازدید را به یاد ماندنی تر می کند. من به ویژه از معماری و صنایع دستی منحصر به فرد قدردانی کردم. این مکان برای هر کسی که به تاریخ علاقه مند است و می خواهد روح گرجستان را احساس کند عالی است.مکان بسیار جالبی که 16 ستون را نشان می دهد، کل سازه حدود 25 سال طول کشید تا ساخته شود و اطلاعاتی در مورد مذهب گرجستان ارائه دهد. تاریخ , ادبیات , فرهنگ و غیره آنها . نمای زیبایی از دریاچه از بالا دارد . 

بازدید از اینجا یکی از بهترین و خاطره انگیز ترین لحظات سفر من در تفلیس بود. این بنای تاریخی که بر روی تپه‌ای مشرف به شهر و دریای تفلیس قرار دارد، عظیم و حیرت‌انگیز است هر ستون مرتفعی با صحنه‌هایی از تاریخ غنی و میراث مذهبی گرجستان حکاکی شده است. مقیاس سورئال است و سکوت آن بالا به عظمت آن می افزاید. سنگینی تاریخ را می توان با تمام جزئیات احساس کرد. این فقط یک بنای تاریخی نیست، بلکه یک کتاب داستان است - غرورآفرین، شاعرانه و عمیقاً احساسی. 

حالا من بودم و روزی پر از خاطرات زیبا و فراموش نشدنی هنگام برگشت متوجه شدم راهی بسیار ساده تر و مناسب وجود داشت اما در نقشه گوگل مپ نشان داده نشده بود و در عین تعجب دیدم که چند گردشگر دقیقا به مانند شرایط من سردرگم بودند و هنگام برخورد من با آنها راهنمایی های لازم را به آن ها رساندم و صحبت کوتاهی داشتیم و از من تشکر کردند و به راهمان ادامه دادیم و در نهایت به محل اقامتم رسیدم و هوا عالی بود؛ باران پودری ، هوا خنک ، تکیه بر صندلی در بالکن در نیمه شب و تماشای غوغای این شهر دوست داشتنی...

 

 

هزینه های امروز

حمل و نقل 8 لاری

خورد وخوراک 23 لاری

فروشگاه 3 لاری

مجموع هزینه ها 34 لاری