سفر به ترابوزان (استانبول کوچک)

0
سفر به ترابوزان (استانبول کوچک)
آموزش سفرنامه‌ نویسی
31 مرداد 1404 12:00
0
60

روحیه ماجراجویانه و عاشق سفر بودن من و همسرم و عوض کردن حال و هوای خانواده، انگیزه های اصلی و محرک های خوبی بود که عزم سفر کنیم و این بار شهر بندری، زیبا و سرسبز و با قدمت تاریخی ترابوزان در شمال کشور ترکیه در جوار دریای سیاه و به تعبیر ترک ها ( Karadeniz) را انتخاب کردم، دریای سیاه موقعیت استراتژیکی و مهمی در دنیا دارد ، کشورهای روسیه ، اوکراین، گرجستان، رومانی و بلغارستان در کنار این دریا هستند و بنادر مهم و نام آشنای باتومی، وارنا، سوچی، اودسا ، کنستانتا و شمال استانبول از ستون های مهم اقتصاد و حمل ونقل و صادرات و واردات این منطقه می باشند.

گویش مردم ترابوزان ترکی با لهجه ایی خاص که تحت تاثیر زبان های یونانی و ارمنی قراردارد و به عنوان لهجه دریای سیاه شرقی شناخته شده و تفاوت های قابل توجهی با ترکی استانبولی دارد.عمده مردم ترک تبارهستند ولی گروهی از چرکس های مهاجر( قفقازی و آبخازی)، لازها، یونانی های مسلمان و ارامنه، ترکمن ها و مهاجرین روس و اکراینی نیز در این شهر سکونت دارند. در بررسی های مقدماتی از سایت های معتبر و داخلی ترکیه (بوکینگ و اوتلز) متوجه شدم هتل ها و سوئیت های ترابوزان در سه دسته قرار می گیرند:

1- هتل و سوئیت های کنار ساحل

که عموما گران قیمت و ازقیمت پایه شبی 140 دلار به بالا شروع می شوند مثل هتل نووتل و ددمان 2- هتل و سوئیت های در مسیر و کنار دریاچه اوزنگول با فاصله یک ساعت و نیم از مرکز شهر با قیمت پایه 170 دلار به بالا مثل هتل کار(kar) 3- هتل و سوئیت های شهر و عموما در نزدیکی فرودگاه با قیمت پایه 90 دلار به بالا، با کمک اپلیکشن های ارتباطی با چند هتل چت کردم و برای اطمینان خاطر و با بهره گیری ازفن بیان و... سرانجام از دو و سه هتل با چانه زنی رزرو بدون پیش پرداخت و واچر با هزینه شبی 90 دلار برای خانواده چهار نفره ام گرفتم( لازم به ذکر است به دلیل تحریم ها ، امکان انتقال پول و رزرو با پیش پرداخت در سایت های بوکینگ و... امکان پذیر نیست و 99 درصد از هتل ها بدون پیش پرداخت، رزرو نهایی انجام نمی دهند).

همچین دریافتم به دلیل تردد بسیار گردشگران تور ترابزون از کشور های عربی وسرمایه گذاری وخرید ملک ، سطح قیمت کالا و خدمات در ترابوزان به شدت افزایش یافته است و در کل آنجا شهر گرانی محسوب می شود.

اخذ تمدید گواهینامه بین المللی را از سایت کانون اتومبیل رانی و جهانگردی به صورت آنلاین و با پرداخت 770 هزار تومان انجام دادم و ظرف سه روز مدارک از طریق پست به دستم رسید، امور اداری مجوز کاپوتاژ را یک هفته قبل از سفر با مراجعه به گمرگ انجام دادم، غالبا گمرک برای امور کاپوتاژ خلوت است اما مصادف شدن با ایام اربعین و اعزام هم میهنان به عتبات، موجب شلوغی گمرگ شده بود و اگرمساعدت مسئول پذیرش گمرگ نبود ، کار من در روز پنچ شنبه انجام نمیشد و مجبور بودم مجدد روز شنبه هم مراجعه کنم، چون قبلا پلاک بین المللی داشتم برای تمدید مبلغ 315 هزارتومان به گمرک پرداخت کردم، سپس با مراجعه به یک آژانس موردتائید کانون جهانگردی در بلوار کشاورز تهران در کمترین زمان ممکن و با پرداخت 850 هزارتومان مدارک شناسایی بین المللی خودرو را اخذ کردم، همچنین عوارض خروج از کشور برای اعضای چهارنفره خانواده را به صورت آنلاین در "درگاه سداد " نفری 675 هزار تومان و در مجموع 2 میلیون و 700 هزارتومان پرداخت کردم.

شروع مسافرت 3700 کیلومتری (رفت و برگشت) از مبدا کرج به سمت ترابوزان را صبح زود روز جمعه 17 مرداد تعیین کردم، ولی بعد از سرویس تعویض روغن و کارواش و بازدید کلی خودرو ، شب قبل از سفر ماشین روشن نشد، پس از مراجعه با تاخیر 12 ساعته ! امداد خودرو متوجه سوختن پمپ بنزین خودرو شدم و خلاصه پس از بکسل به تعمیرگاه و تعویض قطعه با پرداخت 8 میلیون تومان ناقابل، ظهر جمعه با 5 ساعت تاخیر سفر ما شروع شد، پس از طی مسافت حدود 900 کیلومتر و طی شهرهای در مسیر(کرج، قزوین ، زنجان، تبریز، مرند، ماکو ) ساعت 11شب به بازرگان رسیدم، به دلیل خلوت بودن مرز و آشنایی قبلی با جاده های ترکیه به گیت خروجی گمرک رفتم، از صراف های سیار و محلی مقداری لیر خریدم ( هر لیر 2250 تومان، همیشه به دلیل ارزان بودن نرخ خرید نسبت به تهران  از مرز خرید لیر را انجام میدهم )و پس از انجام امور اداری و پرداخت 3میلیون و 800 هزار تومان مابه التفاوت هزینه یک باک بنزین به گمرگ( قانونی که به هیچ وجه قابل توجیه نیست) وارد گیت ورودی مرز ترکیه شدم.

به دلیل تعمیر و توسعه تجهیزات و تاسیسات مرزترکیه، راه عبوری خاکی و چاله چوله زیاد بود، مامورگمرک ترکیه یک بازدید سطحی از خودرو و صندوق عقب انجام داد، پلیس مرزی پاسپورت ها را چک و مهر ورود زد، از باجه بیمه ترکیه (sigorta) با پرداخت مبلغ 1100 لیر بیمه یکماهه خرید کردم،خلاصه حدود ساعت 2 نیمه شب داخل ترکیه شدم ،در مسیر عبور ازگیت خروجی ترکیه مشاهده جمعی از هموطن تان که به ترکیه میرفتند و بدون اتومبیل با چمدان و زن و بچه پیاده لااقل باید 2 یا 3 کیلومتر را طی می کردند تا به مینی بوس ها به تعبیر ترک ها (دولموش ها) برسند، قابل تامل بود. پس از طی مسافت 40 کیلومتر به اولین شهر ترکیه (Dogubayazit) رسیدم ، کمی استراحت کردم و با روشن شدن هوا راهی شدم باید مسافت حدود 700 کیلومتر تا ترابوزان را طی میکردم.

هوا برخلاف ایران نسبتا خنک بود،80 کیلومتر طی کردم و به شهر کوچک Agri رسیدم ، شهری کوچک که در کوه های جوار شهر یک قلعه تاریخی نمایان بود، دو نکته را یادآوری کنم، وضعیت آسفالت جاده ها در ترکیه خیلی خوب است و امنیت خوبی دارد، سعی کنید با سرعت حداکثر 95 کیلومتر در جاده ها و 60 کیلومتر در شهرها رانندگی کنید تا جریمه نشوید و در تمامی روستاها و شهرهای ترکیه وجود مسجد با مناره بلند نمایان و مشهود است.

تابلوی اول شهر دوبایزید

تابلوی اول شهر دوبایزید

پس از طی مسافت 150 کیلومتر در جاده های خلوت به شهر (Horasan) رسیدیم و در ساعت 8.30 صبح به شهر کوچکی به نام ( pasinler ) در 35 کیلومتر مانده به شهر Erzurum رسیدیم ، تصمیم گرفتیم صبحانه را در این شهر میل کنیم،از قضا طباخی در شهر دیدیم، دو پرس پاچه، یک پرس سیرابی که آنجا به اسم شکمبه میگفتند با آب مملو از کشک و سیر و یک پرس سوپ که آنجا شوربا میگفتند، میل کردیم، تمام غذاها بسیار خوشمزه  و باب میل خانواده و حال مان جا آمد ومبلغ 600 لیر پرداختیم،سپس راهی شهر بعدی ، ارزروم شدیم شهری آرام ،خنک و بدون کولر که سه سال قبل چند روز آنجا اقامت داشتم و خاطرات خوبی برای ما  تداعی میشد.

در ادامه مسیر به شهر Ashkale و سپس به شهر Bayburt رسیدیم، شهری کوچک ولی بسیار زیبا که از وسط آن رودخانه تمیزی جریان داشت با هوای بهاری و آسمان بسیار پاک که برای ریلکس کردن مکان مناسبی است و حتما در اولین فرصت چند روزی را در این شهر اقامت خواهم کرد، پس از خرید تنقلات و بستنی راهی شدیم و آرام آرام چهره جاده کوهستانی شد با دامنه های سرسبز و هوای بهاری، دوست نداشتیم جاده تمام شود و به شهر Gumushane رسیدیم. شهری در دامنه کوه با هوای کوهستانی و پاک

شروع جاده کوهستانی بعد از شهر ارزروم
شروع جاده کوهستانی بعد از شهر ارزروم
نمای آسمان در جاده کوهستانی
نمای آسمان در جاده کوهستانی
نمای پمپ بنزین در مسیر جاده
نمای پمپ بنزین در مسیر جاده

 

بعد از شهر گوموشخانه در مسیر جاده TORUL به یکی از جاذبه های دیدنی سفر رسیدیم ،تونل شگفت انگیز زیگانا (zigana tunnel) تونلی در حدود 15 کیلومتر که به عنوان طولانی ترین تونل ترکیه و سومین تونل طولانی دنیا به شمار می رود و مسیر 250 کیلومتری گوموشخانه به ترابوزان را به 200 کیلومترکاهش داده و زمان سفر را 20 دقیقه کاهش داده است، دارای دو مسیر رفت و برگشت مجزا و در مجموع 29 کیلومتر طول دارد، در فواصل هر 5 کیلومتر ، 200 متر تونل با نور پردازی با رنگ های متفاوت مواجه می شوید تا چشم تان خسته نشود.

ورودی تونل زیگانا
ورودی تونل زیگانا
نور پردازی در تونل زیگانا
نور پردازی در تونل زیگانا

در نزدیکی شهر ماچکا( MAChKA) 70 کیلومتر مانده به ترابوزان ، باک بنزین تقریبا به انتها رسیده بود و وارد پمپ بنزین شدیم که محصولات شرکت شل را عرضه می کرد 30 لیتر بنزین زدیم هر لیتر حدود 54 لیر شد با احتساب لیر 2300 تومان، 1606 لیر پرداخت کردیم(سه میلیون و ششصدو نود و سه هزار تومان)،کیفیت خوب بنزین ترکیه با اکتان 95 موجب کاهش صدای موتور و روانتر کار کردن موتور ماشین میشود و مسافت بیشتری را میتوان در مقایسه با بنزین داخلی خودمان طی کنیم(تجربه شخصی خودم) ، بعد از طی 70 کیلومتر جاده با تونل های پی در پی و مناظر زیبای ارتفاعات با پوشش گیاهی درختان فندق و مزارع چای سیاه در ارتفاعات سرانجام وارد شهر و بندر بزرگ ترابوزان شدیم.

در ابتدای شهر نمایندگی های اتومبیل با مارک های معروف آئودی ، بنز، فیات ، رنو و اشکودای روسیه نمایان بود که حاکی از رونق فروش ماشین در این شهر بود ، به هتل هایی که قبلا رزرو کردم سر زدیم، یک هتل نزدیک تر به دریا را انتخاب نمودیم( هتل سوئیت کوبا kuba) که بخشی از پنجره سوئیت،نمای دریا را داشت و نسبتا تمیز بود و برای مدت 4 روز مبلغ 360 دلار پرداخت کردیم. خسته بودیم و بعد از باز کردن چمدان ها برای خوردن شام به بیرون رفتیم، یک پرس پیده به قیمت 265 لیر، یک پرس اسکندر کباب به قیمت  310 لیر و یک برگر کینگ  به قیمت 285 لیر، میل کردیم به نسبت قیمت غذا در ترکیه گران ولی خوشمزه و به هتل بازگشتیم.

نمای هتل  سوئیت محل اقامت

نمای هتل سوئیت محل اقامت

روز اول:

به مرکز خرید فروم استانبول رفتیم که فروشگاه های متعددی داشت از فروشگاه koton , lc , mango , flo , Defacto  مقداری البسه و کفش خریداری کردیم ، با توجه به تورم فزاینده در ترکیه قیمت ها نسبت به سالهای قبل خیلی افزایش یافته بود و پایین آمدن قدرت خرید مردم ( به استثنای اعراب توریست ) کاملا مشهود بود. قیمت غذا هم بسیار گران شده بود ، در فروشگاه زنجیره ایی migros قیمت گوشت از800 لیر تا 1200 لیر بود. قیمت مواد شوینده هم بالا رفته بود ولی با توجه به کیفیت خوب و اشانتیون ها ، خرید آنها هنوز هم به صرفه بود، قیمت نان افزایش زیادی داشت یک قرص نان 900 گرمی صبحانه به 90 لیر رسیده بود، در مجموع نسبت به دوسال قبل که ترکیه بودم ، از مشاهده قیمت ها کمی شوکه شدم.

روز دوم اقامت در ترابوزان به منطقه و دریاچه زیبای Uzungol رفتیم، منطقه اوزونگل از شهر ترابوزان یک ساعت و نیم فاصله داشت و درمسیرجاده rize قرار دارد ، شهر ریزه کوچک ولی بسیار زیبا است و اقامت در آن خالی از لطف نیست و توریست های زیادی از آن شهر دیدن می کنند. کل مسیر ترابوزان به اوزونگل در ابتدا ساحلی و بعد کوهستانی با پوشش گیاهی و نمای زیبای رودخانه و جنگل می باشد و شما را یاد جاده زیبای چالوس می اندازد. در فواصل نزدیک هتل ها و اقامتگاه های جنگلی بسیاری به چشم می خورد .قیمت هتل ها و اقامتگاه های منتهی به دریاچه اوزنگل تا دوبرابر قیمت هتل های مستقر در شهر ترابوزان بود و اغلب هتل ها توسط توریست های کشورهای عربی رزرو شده بود.

نمای دریاچه اوزونگل
نمای دریاچه اوزونگل
دریاچه اوزونگل
دریاچه اوزونگل
نمای ابتدای مسیر اوزونگل
نمای ابتدای مسیر اوزونگل
نمای آبنمای بالای دریاچه اوزونگل
نمای آبنمای بالای دریاچه اوزونگل

 کایت سواری ، تاب های بزرگ ، زیپ لاین و اسب سواری  از تفریحات این منطقه بود ، فرزندان من تاب سواری با قیمت 300 لیر و اسب سواری با قیمت 400 لیر را انجام دادند که جذاب بود. در بالای دریاچه و در کنار یک چشم انداز زیبا ماشین را پارک کردم و عکس های زیبایی انداختیم مدتی را در یک کافه ایی با دورنمای عالی از دریاچه سر کردیم ، هرچه رو به عصر می رفتیم تعداد گردشگران تور ترکیه که به اوزونگل می آمدند، بیشتر میشد.در مسیر بازگشت به هتل درمکان مناسبی لب ساحل توقف کردیم و پسرم به شنا و آبتنی پرداخت، چگالی ماسه های لب ساحل به نظر سنگین تر از سواحل شمال خودمان به نظر می رسید و قدم برداشتن در ماسه ها به کندی و سخت انجام میشد که دلیل اش را متوجه نشدم. 

نمای دریای سیاه
نمای دریای سیاه

روز سوم سفر

به میدان مرکزی شهر ترابوزان رفتیم ،در مسیر حرکت به سمت مرکز شهر به دلیل مسابقه فوتبال تیم معروف شهر به نام "ترابوزان اسپور" با ترافیک خیلی شدیدی  مواجه شدیم و مسیر 20 دقیقه ای را در طول مدت یک ساعت طی کردیم

در ترابوزان همه مردم عاشق تیم فوتبال شهرشان بودنند و در هر گوشه ای نماد ها و فروشگاه های عرضه لباس ورزشی به چشم می خورد . در مرکز شهر یک میدان بزرگ با فروشگاه های متعدد و اکثرا دونر و شاورما فروشی و رستوران است و سه چهار خیابان موازی که معروف ترین خیابان ترابوزان به نام uzun sokak هم در آنجا قرار داشت  که تقریبا شبیه خیابان استقلال استانبول است ولی تراموا ندارد، برای شروع و نوستالوژی چند نان سیمیت کنجدی گرفتیم هر دو عدد 25 لیر و خوشمزه و بوی عطر نان خوبی داشت، قیمت اجناس این منطقه به نسبت مراکز خرید تا 25 درصد ارزانتر بود و ما را به خرید بیشتر ترغیب می کرد، لذا کل روز را آنجا بودیم و به یک رستوران خوب رفتیم و یک پرس برنج  با یک ران بزرگ مرغ به قیمت 350 لیر ، یک پرس خوراک گوشت و بادمجان به قیمت 285 لیر و دوعدد ساندویچ شاورما به قیمت 300 لیر میل کردیم و به سمت پارکینگ در انتهای بازار رفتیم و با پرداخت هزینه 80 لیر (حق پارکینگ) به سمت هتل محل اقامت بازگشتیم.

خیابان معروف اوزون سوکاک
خیابان معروف اوزون سوکاک
نمای شب خیابان اوزون سوکاک
نمای شب خیابان اوزون سوکاک
نان سیمیت معروف
نان سیمیت معروف

روز چهارم اقامت در ترابوزان قرار بود به معبد سوملا(Sumela) یکی از صومعه های دنیای مسیحیت با هزارسال قدمت با فاصله 1.30 تا ترابوزان در منطقه ماچکا در ارتفاع 3هزار متری دامنه کوه های کاراداغ برویم، اما متوجه شدیم با توجه به ورود انبوه توریست ها به آن منطقه با ترافیک و ازدحام جمعیت در معبد مواجه میشویم ، تصمیم گرفتیم بازدید از صومعه سوملا ، بام ترابوزان و کاخ آتاتورک و آکواریوم را به بعد موکول کنیم تا بهانه و انگیزه ایی برای مسافرت مجدد به ترابوزان داشته باشیم، بنا بر پیشنهاد خانواده به مرکز خرید جواهر در ابتدای شهر ترابوزان رفتیم که از مرکز خرید فروم بزرگتر و تقریبا در کنار ساحل دریای سیاه قرارداشت.

نکته جالب اینکه علیرغم موقعیت مکانی ترابوزان در کنار دریا، خیلی کم شرجی داشت و هوا تقریبا خنک بود،در این مرکز خرید یک فروشگاه بزرگ طبقه همکف بود و انواع مواد شوینده و لوازم آشپزخانه و چینی جات و اسباب بازی و ابزار آلات با کیفیت خوب با قیمت مناسب عرضه می کرد و به دلیل تنوع زیاد اجناس زمان زیادی را در آنجا گذراندیم و خرید خوبی انجام دادیم،سپس به طبقه آخر که فوت کورت بود رفتیم و یک پرس کوفته با برنج ( مثل کباب ماهیتابه ایی خانگی)  با قیمت 285 لیر، مرغ سوخاری سه تکه با قیمت  350 لیر و دو چیزبرگر(برگر کینگ) با قیمت  450 لیر میل کردیم و طعم و مزه خوبی داشت. قیمت آب معدنی 1.5 لیتری در فروشگاه زنجیره ایی و معروف MIGROS از 13 تا 17 لیربود و در شهرقیمت آب معدنی کوچک 10 لیر بود، برای مصرف داخل هتل ، آب معدنی 5 لیتری را از فروشگاه های معروف 101 و SHOK کنار هتل به قیمت 30 لیر می خریدم.

صبح روز بعد پس از بستن چمدان ها و قراردادن خرید ها در ماشین حتی در زیر پای صندلی عقب ، هتل را ترک کردیم و در مسیر برگشت قرار گرفتیم ، ساعت 2 بعداز ظهر به شهر ارزروم رسیدیم ، هوا خنک و بهاری و بسیار عالی بود و جالب اینکه گویا همان روز تهران و کرج و بسیاری از استانهای کشورمان به دلیل موج گرما تعطیل بودند، سر راه به مرکز خرید بزرگ AVM رفتیم که به مراتب خلوت تر و خرید با سهولت بهتری انجام میشد، به کافه معروف برند استار باکس رفتیم و جهار عدد شیک و نوشیدنی به قیمت 650 لیر میل کردیم.

بعد از سه ساعت مرکز خرید و شهر ارزروم را ترک کردیم، قبل از رسیدن به مرز 15 لیتر بنزین با نرخ هر لیتر 53.88 لیر زدیم و ساعت 22 به مرز رسیدیم، مرز خلوت بود ولی در قسمت پیاده حدود 50 نفر از هموطن ها بودند که در مسیر برگشت از ترکیه بودند و ساک و چمدان های بزرگی را همراه با خانواده حدود 2 یا 3 کیلومتر میکشیدند ولی گویا از مسافرت و خرید شان راضی بودند و سختی راه برایشان قابل هضم بود و خیلی زود پس از چک و ممهور شدن پاسپورت هایشان از مرز عبور کردند.

ما نیز همراه با یک ماشین دیگر که از تور استانبول بازمیگشتند آماده تشریفات اداری مرز شدیم، پس از چک مدارک و بازدید سطحی صندوق عقب خودرو ، به باجه بررسی جریمه پلیس هدایت شدیم، اعلام کردند که 750 لیر باید پرداخت کنم با توجه به رعایت همیشگی سرعت مطمئنه، تعجب کردم ، ترک زبان نیستم ولی به دلیل علاقه و همنشینی با هموطننان ترک شیرین زبان ، مقداری ترکی استانبولی بلدم و سوال کردم علت پرداخت چیست که خانم افسرپلیس ترکیه گفتند این مبلغ جریمه نیست بلکه عوارض عبور رفت و برگشت از تونل زیگانا است، پس از پرداخت مبلغ فوق به قسمت مرز ایران هدایت شدم و بعد از انجام تشریفات اداری و چک و مهر شدن پاسپورت ها و بازدید سطحی از صندوق عقب، ساعت 1 نیمه شب وارد کشورعزیزمان شدیم و پس از استراحت کوتاهی در ماکو، بعدازظهر به منزل واقع در کرج رسیدیم.

در پایان یادآوری کنم طول مسیر رفت و برگشت حدود 3700 کیلومتر و هزینه سفر خانواده چهار نفری ما با 4 روز اقامت و دو روز رانندگی در مسیر، 2 هزار دلار شد. 

 

این سفرنامه برداشت و تجربیات نویسنده است و لست‌سکند، فقط منتشر کننده متن است. برای اطمینان از درستی محتوا، حتما پرس‌وجو کنید.

اطلاعات بیشتر