تنفس و تلذذ در مروارید دریای آندامان

سفر یعنی از فراغت ها فرصت ساختن

سفر یعنی پرده ها را کنار زدن

سفر یعنی بی واسطه دیدن

سفر یعنی فرصت طلایی زندگی

در سال 1401 و پس از رهایی از مسائل مربوط با بیماری کووید 19 قصد سفر کردیم ، در ابتدای سال به شهر آنتالیا و منطقه بلک و هتل بی نظیر سلکتوم لاکچری ریزورت جهت یک هفته فراغت کامل که البته توصیه اکید من به خوانندگانی که قصد اقامت در بلک را دارند این هتل است ، سپس در میانه سال ازمیر و پس از آن در اواخر سال مقصد تایلند . برنامه سفر ما ابتدا به قصد بازدید از پوکت و سپس سنگاپور بود اما بنا به دلایل مختلف منصرف شدیم .

بنابراین مقصد نهایی ما 10 روز تایلند انتخاب شد ، 6 شب پوکت و 3 شب بانکوک .در ابتدای این سفرنامه لازم به توضیح است که قصد بنده از این سفرنامه فقط نوشتن خاطرات زیبایم در تایلند ، ذکر نکاتی برای دوستانی که تازه قصد سفر دارند و همینطور یک یادآوری زیبا برای آینده یعنی هنگامی که پس از سالها بتوان از طریق سایت بزرگ لست سکند خاطرات زیبای گذشته را مرور کرد . پس پیشاپیش از بزرگان و عزیزان باتجربه بابت کم و کاستی یا نگارش ناصحیح مطالب پوزش می طلبم.

برنامه سفر ما دقیقا قبل از ایام عید بود ، چون معمولا در ایام عید من سفر نمیروم و از خلوتی نوروز بابت تهرانگردی و همینطور کارهای شخصی و کسب و کار استفاده می کنم . ما تاریخ رفت را 16 اسفند و برگشت 26 اسفند انتخاب کردیم . ماهان هفته ای دو پرواز به بانکوک دارد و از آنجایی که از هواپیمایی سلام ایر خوشم نمی آید(به دلیل توقف اضافه در عمان ، هواپیمای کوچک و عدم کترینگ در 7 ساعت پرواز) و همینطور بررسی پروازهای قطر ، در نهایت انتخاب ما برای این بازه زمانی ماهان بود .

پس از جستجو در سایت لست سکند و یافتن مناسب ترین قیمت و بررسی جهت عزیمت به صورت شخصی و بدون استفاده از تور تایلند ، در نهایت دریافتیم که با دلار 50 هزار تومانی که در کشور جاریست بهترین حالت از نظر قیمت برای ما رزرو تور از طریق آژانس است . به وسیله آژانس خاطره سفر پارسیان واقع در کرج که محل زندگی بنده است در تاریخ 25 بهمن تور خود را برای تعداد 10 روزه به ترتیب ذکر شده در بالا رزرو کردم . هتل ما در پوکت منطقه پاتونگ چسبیده به خیابان ساحلی و خیابان بنگلا هتل Burasari Resort و برای بانکوک هم هتل Pannarai بود .

مبلغ تور بانکوک و پوکت هم با هواپیمایی ماهان و ترانسفر کامل برای هر نفر 59،000،000 تومان در نظر گرفته شد . پس از تهیه کامل مدارک ، اخذ ویزا و رزرو هتل ها در نهایت در ساعت 17:30 روز سه شنبه 16 اسفند راهی فرودگاه امام شدیم و پس از چک این و دریافت کارت پرواز و کنترل گذرنامه آماده حرکت گشتیم . ابتدا قرار بود هواپیمای این مقصد ایرباس 600-340 باشد که به دلیل نقص فنی ، هواپیمای بویینگ 747 معروف ماهان جایگزین آن گردید . در فرودگاه با زوج تایلندی هم صحبت شدیم و کمی اطلاعات کسب کردیم . مردمان همیشه خوشرو و لبخند بر لب . در این سفر ، سرعت پرواز هواپیما در حالت ماکزیمم به 1013 کیلومتر بر ساعت رسید که بسیار برایم جالب بود و در عین تعجب ظرف مدت 6 ساعت از تهران به بانکوک رسیدیم .

در ساعت 8 صبح به وقت محلی به فرودگاه بانکوک رسیده و پس از کنترل گذرنامه و دریافت چمدان ها به ترمینال داخلی فرودگاه سووارنابومی رفتیم . طبقه چهارم فرودگاه بانکوک مختص پروازهای داخلی می باشد . پرواز داخلی ما Thai Smile Airways بود . قرار حرکت به پوکت ساعت 11:30 بود که با یکساعت تاخیر به 12:30 موکول گردید . زیبایی و بزرگی فرودگاه بانکوک توجه مرا جلب کرد بطوریکه پس از دریافت چمدان ها تا رسیدن به درب خروجی پرواز داخلی بیش از 10 دقیقه در راه بودیم و این مسئله به ناگاه بنده رو به یاد فرودگاه امام انداخت که مثلا پایتخت ایران فرودگاهی دارد که از نظر بزرگی ، تعدد پرواز(کلا بیشترین پروازها یا ترکیه هست یا دبی جهت ترانزیت) ، تعدد مارکت ها ، زیبایی و همه نظر به اندازه یک دهم فرودگاه سووارنابومی هم نیست و جز تاسف و تاثر چه می توان کرد.

 

پس از حرکت ما در موعد مقرر در ساعت 14:00 وارد فرودگاه پوکت شدیم . با توجه به اینکه ما تنها مسافران ایرانی این پرواز بودیم ، ترانسفر تا هتل به وسیله یک دستگاه تویوتا کرولا به صورت دربست انجام گردید . پس از آن با حضور تورلیدر تور پوکت مواجه شدیم که انصافا پسر خوبی بود و چون می دانست که ما از داخل شهر تمام تورها را تهیه خواهیم کرد هیچ اصراری مبنی بر تهیه تورهای تفریحی نکرد و حتی چند جای خوب هم معرفی نمود . سپس یک سیم کارت توریستی مربوط به شرکت true move به بنده داد .

جهت استفاده از سیم کارت می توان با مراجعه به هر کدام از فروشگاه های زنجیره ای سون الون یا فمیلی مارت و نشان دادن پاکت سیم کارت و درخواست top up  سیم کارت خود را شارژکرده و از اینترنت آن برای استفاده در سطح شهر بهره برد . سپس هتل جهت تحویل اتاق مبلغ 3000 بات دیپوزیت درخواست کرد که من چون باتی همراهم نداشتم با مراجعه به سر خیابان و حضور در اکسچنج هر 100 دلار را با نرخ 3470 بات تبدیل کردم .  پس از دریافت کلیدهای اتاق به جهت کمی استراحت به استخر زیبای هتل مراجعت نمودیم و سپس در ساعت 18 به بیرون از هتل راهی شدیم . در رابطه با این هتل استفاده از اقلام داخل یخچال شامل چیپس ، شکلات ، بیسکوییت ، نوشابه ، آبمیوه ... رایگان بوده و هر روز شارژ می گردید .

در ادامه هم مجدد یک صد دلاری دیگر جهت هزینه ها با همان نرخ تبدیل کردیم . هتل بوراساری حدود 40 متر با خیابان ساحلی اصلی پاتونگ فاصله دارد اما در عین حال بسیار آرام است . به سمت شمال خیابان رهسپار شدیم . اولین توقفگاه ما The chino market بود یک بازار کوچک مخصوص خوراکی که از آنجا یک لیوان میوه های مخصوص استوایی به مبلغ 60 بات تهیه کرده و صرف کردیم . به نظر من هر شخصی در سفر باید به آن چیزی که علاقه دارد بپردازد ، تایلند علاوه بر طبیعت زیبا ، میوه های رنگارنگ ، تفریحات شبانه و ... ، یک آیتم خیلی مخصوص هم دارد که در کل دنیا مشخص است و آن هم ماساژ تایلندی است .

ما هم تا توانستیم از این ماساژها لذت بردیم . به نظر من برای هر روز یک ماساژ نیاز است بس که آرامشبخش و راحت است مخصوصا ماساژ روغن کل بدن و ماساژ پا . بنابراین در اولین قدم همسرم برای یکساعت به نرخ 300 بات از ماساژ پا استفاده کرد . در پوکت تا چشم کار می کند صرافی ، دفاتر فروش تور ، رستوران و مرکز ماساژ وجود دارد ، بنابراین باید نرخ ها را مقایسه کرده و بهترین آن را انتخاب کرد . اولین مرکز ماساژ ما جهت استفاده Docare Massage بود ، واقع در 100 متر بالاتر از خیابان بنگلا . پس از آن به رستوران مک دونالد واقع در خیابان ساحلی مراجعه و 2 برگر به قیمت مجموعا 280 بات خریداری کردیم .

 راهی خیابان بنگلا شدیم که انصافا همان واکینگ استریت پاتایا فقط کوچکتر آن است و برای کودکان محیط مناسبی نمی باشد مخصوصا قسمت میانه این خیابان . خیابان بنگلا دو تم کاملا متفاوت در شب و روز دارد ، در طول روز محل عبور همه وسائل نقلیه از مسیر غرب به شرق است که اتفاقا ما بارها در طول روز با موتور در این خیابان حرکت کردیم ، اما در شب تبدیل به اصلی ترین مرکز تفریح و سرگرمی پوکت می شود ، بسیار شلوغ و البته پر از مغازه های ماساژ ، کافه ، بار و رستوران که می توانید تا پاسی از شب در آنجا بمانید . سپس گشت و گذاری کردیم و در خیابان غیر ساحلی در یکی از دفاتر فروش تور به اسم Raithai Tour تور جزیره جیمز باند را به مبلغ هر نفر 1700 بات برای روز جمعه  با کمپانی bb sea lion و تور جزیره فی فی و بامبو را به مبلغ هر نفر 2000 بات با کمپانی love Andaman برای روز دوشنبه خریداری کردم .

دقت کنید که باجه های فروش تور فراوان و قیمت ها بسیار متفاوت است . مثلا همین تور فی فی را می توانستم با مبلغ هر نفر 1400 بات از کمپانی های متفرقه خریداری کنم اما کیفیت کمپانی های برگزار کننده تور بسیار باهم متفاوت است . کمپانی love Andaman از بهترین کمپانی های برگزار کننده تورهای ساحلی در تایلند است و کیفیت قایق های تندرو ، خدمات ، ناهار و ... آن با سایر کمپانی های دیگر متفاوت است . هم چنین این کمپانی برگزار کننده بهترین تورهای غواصی مخصوصا در جزایر سیمیلان است . ضمنا ذکر این نکته هم حائز اهمیت است که قیمت تورها هرآنچه در اول اعلام شود تا 30 درصد هم قابل تعدیل است پس چانه بزنید . سپس به هتل برگشته و به دلیل خستگی بلافاصله به خواب رفتیم.

روز دوم :

در روز دوم پس از صرف صبحانه با توجه به صحبتی که دیروز با رزرویشن انجام داده بودم و اینکه بنده در ابتدا اتاق تایپ الیت این هتل را رزرو کرده بودم نسبت به جابجایی اتاق اقدام کردیم و از اتاق 2306 به اتاق 3328 با یک ویو بسیار زیبا و دلباز از لابی و استخر اصلی و ورودی هتل و یک تخت عالی در تراس هتل جهت لذت بردن از فضا نقل مکان کردیم . در منطقه پاتونگ دو خیابان اصلی وجود دارد ، خیابان ساحلی یکطرفه از جنوب به شمال و خیابان موازی آن یکطرفه از شمال به جنوب . هتل بوراساری دقیقا در وسط خیابان متصل کننده این دو جاده است .

وارد خیابان غیر ساحلی شده و به یکی از دکه های اجاره موتور رفته یک هوندا Lead به مبلغ روزانه 300 بات با ارائه پاسپورت به عنوان وثیقه کرایه کردم . اما چون شب قبل تور جیمز باند را رزرو کرده بودم قرار برای تحویل موتور در ساعت 8 شب بود . موتور سواری در پوکت عجیب فوق العاده بود وقتی که آزادانه در سراسر پوکت میچرخیدیم و از زیبایی ها لذت می بردیم . منتها انصافا هوای گرمی بود و دما حدود 33 درجه .کلا اسفند مصادف با ماه مارس جز فصول های سیزن پوکت است چراکه هوا کاملا صاف بوده و ابدا بارندگی وجود ندارد ، دریا هم بیش از حد آرام و بهترین فرصت جهت تفریحات آبی . فقط تاکید می شود ضد آفتاب فراموش نشود . نکته مهم هم اینکه بنده بدون هیچگونه گواهینامه ای اقدام به کرایه موتور کردم اما اگر اهل ریسک کردن نیستید گواهینامه بین المللی از ایران بگیرید تا خیالتان آسوده باشد .

با موتور رهسپار جاده ای زیبا در حدود 25 کیلومتری هتل شدیم که به بودای بزرگ (Big Buddha) ختم میشد . من با استفاده از مپ گوگل تمام مقاصد را انتخاب می کردم و با موتور در نهایت لذت به آنجا می رفتیم . در طول جاده کوهستانی تا بیگ بودا به کمپ فیل ها رسیده و از آن ها دیدن کردیم . به بودای بزرگ رسیدیم و در حالیکه مردم بومی آنجا خود مشغول عبادت و بت پرستی بودند از این بودای بزرگ دیدن کردیم و عکس های یادگاری گرفتیم . بودای بزرگ در بلندترین نقطه پوکت قرار دارد و از آنجا می توان پوکت را در زیر پایتان مشاهده کنید .

سپس با موتور راهی معبد وات چالونگ  (Wat Chalong) شدیم . بزرگترین و زیباترین مجموعه معابد پوکت و یکی از شاهکارهای معماری تایلند . نکته جالب اینکه این معبد زیبا و بزرگ تنها یک قرن سابقه دارد و یکی از جدیدترین این شاهکارهاست . این معبد برای مردم پوکت بسیار مقدس است و هم چنین یکی از مهمترین معابد تایلند برای پیروان بودا . اینجا دقیقا بر خلاف مجموعه کاخ های پادشاهی بانکوک (Grand Palace) که مملو از جمعیت است جایی بسیار آرام و خلوت و دوست داشتنی بود .

بنابراین تصمیم گرفتم از این مکان زیبا عکس های زیبایی گرفته و از بودن در آن لذت ببرم . خانم ها هم به لحاظ حفظ حرمت جهت بازدید از معابد و بودای بزرگ باید در قسمت پا پوشیده باشند . در راه برگشت با موتور نیز از دیگر معبد پوکت (Wat Suwan Khirikhet) بازدید به عمل رساندیم که این نیز دارای معماری دل انگیز و زیبایی بود .

پس از رسیدن به پاتونگ هم مجدد به مک دونالد رفته و برگر برای خودم و همسرم مجموعا به مبلغ 460 بات تهیه کردم .

به هتل رسیده و تنی به آب زدیم و در ساعت 8 شب به دفتر کرایه موتور مراجعه و موتورسیکلت را پس دادیم . سپس پیاده به خیابان بنگلا رسیده و وارد Bangla Night Market شدیم ، جهت صرف شام در یکی از رستوران های آنجا که مملو از جمعیت بود . یک چلو ماهی مخصوص به مبلغ 450 بات سفارش دادیم . پس از آنجا راهی Docare Massage شده و دو ماساژ برای خودم و همسرم مجموعا به مبلغ 800 بات انجام دادیم . ذکر نکته مهم اینکه در تایلند با توجه به های سیزن قیمت ها بالاتر از روال معمول است . رهسپار هتل و پایان روز دوم .

روز سوم :

پس از صرف صبحانه هتل در ساعت 8:30 آماده جهت ترانسفر برای تور جیمز باند شدیم . ترانسفر کمپانی  bb sea lion ما را تا اسکله Yamu Pier جهت آماده سازی و سوار شدن بر قایق تندرو همراهی کرد . در مقر مربوط به این کمپانی مستقر شده سپس تور لیدر برنامه کامل گردشی را برای ما شرح داد . توصیه تورلیدر به مسافران تهیه کاور ضد آب گوشی ، کوله پشتی ضد آب و کفش های مخصوص غواصی بود که بنده تاکید می کنم برای تور جیمز باند به هیچ کدام از این وسائل نیازی نیست . برنامه سفر تور جیمز باند به این شرح است : 1-  Panak Island 2- Hong Island و سپس کایاک سواری در منطقه  3- James Bond Island  4-  Panyee Island 5- Ice Cream Cave  6- Naka Island .

شروع تور با قایق تندرو در جزیره پاناک Panak Island جهت عکسبرداری که انصافا زیبا و دل انگیز بود . سپس به سمت جزیره هونگ Hong Island حرکت کرده ، در مکان مشخص توقف کردیم که پر از کایاک های مختلف بود و آن ها آماده سوار کردن مسافران بودند . ما پس از سوار شدن در یکی از کایاک ها به مسئول آن مبلغ 100 بات انعام دادیم و همانا شد که این بنده خدا برای جبران از ما کلی عکس گرفت و بیشتر از بقیه کایاک ها در محل ماند و سپس شروع به توضیح درباره اشکال صخره ها در برخی نقاط که شبیه عقاب و فیل و گاو بودند کرد . در آخر هم دیرتر از بقیه ما را به قایق رساند و عملا کاری کرد که آن 100 بات کاملا حلال باشد .

به سمت جزیره معروف جیمز باند حرکت کردیم . اسم واقعی این جزیره Khao Ping Kan می باشد که همانطور که میدانید در سال 1974 در فیلم مردی با تپانچه طلایی این جزیره به نمایش درآمده و پس از آن به این نام مشهور شد . نماد مخصوص و مشهور این جزیره برجی سنگی است که از دل دریا بیرون زده و باریک و دیدینیست . در جزیره توقف 45 دقیقه ای کردیم و عکس های زیبا و دل انگیزی ثبت نمودیم . از اینکه به این جزیره آمده بودم بسیار خشنود بودم و خاطره ای بس شیرین برایمان ساخته شد .

در جزیره یک بازار صنایع دستی جهت فروش برپا بود که همسر بنده اشتباها قیمت یکی از اجناس را پرسیده و همان شد که این خانم فروشنده ول کن ماجرا نشد و تا دم قایق دنبال ما بود . بنده هم گفتم به پیر به پیغمبر نیازی به خرید نداریم اینهمه آدم به بقیه بفروش مادر جان . خلاصه اگر قیمت چیزی را بپرسید در یک دام بی پایان گیر خواهید کرد پس فقط از فاصله دور ببینید که در پاچه تان نرود . از دیدن این جزیره لذت بردیم . پس از جیمز باند به سمت Panyee Island جهت صرف ناهار حرکت کردیم . مردم این منطقه مسلمان و عمدتا فقیر هستند . خانه هایی که روی پایه های چوبی ایستاده اند . عمده ی مردم جزیره از راه صید مروارید امرار معاش میکنند .

این جزیره بهترین گزینه برای خرید مروارید اصل است. میتوانید مروارید را به صورت خام بخرید و بعدها از آن به عنوان نگین انگشتر استفاده کنید . قدم زدن در راهروی چوبی این جزیره بسیار جذاب بوده و لوکیشن های زیبایی نیز برای عکاسی دارد . یک زمین فوتبال و مسجد نسبتا بزرگ نیز در انتهای این جزیره وجود دارند . در کوچه و پس کوچه هایی که همه بر روی دریا بودند پر بود از مغازه های فروش صنایع دستی این مردم . یکساعت توقف در این جزیره و صرف غذای صرفا حلال . نکته مهم اینکه سرویس ناهار بدون نوشیدنی است و برای نوشیدنی باید مبلغ جدا پرداخت کنید پس از قایق با خوتان نوشابه ببرید .

ناهاری که خیلی باب میل ما نبود و بیشتر همان داستان سیب زمینی ، سالاد کاهو و مرغ سرخ کرده . گشت و گذاری کرده و با چند خانم برزیلی هم صحبت شدیم که ما را به کشورشان دعوت کردند منتها ما گفتیم خواهرم قیمت دلار در آسمانهاست انشاالله که در آینده قسمت شود . سپس سوار قایق شده و به سمت غار حرکت کردیم . در ورودی غار توقف کرده کلاه ایمنی بر سر گذاشتیم و وارد غار شدیم . محیط صد در صد تاریک بود همسفران ما هم همه خارجی بودند و آدم های سرد و خشک . پس یکم سر و صدای وحشت انگیز تولید کردیم تا بقیه هم سر کیف بیایند . انتهای غار به ورودی دریا میرسیم که صحنه بسیار جالبی بود .

مقصد آخر هم Naka Island بود . در ساحل توقف کردیم لباس شنا پوشیده و تنی به آب زدیم . عجب لذتی . با موبایل تماس تصویری با خانواده ها گرفته و دل همه را آب کردیم . برنامه توقف در این جزیره 45 دقیقه جهت تفریحات ساحلی ، استراحت و صرف انواع نوشیدنی ها از کافه آنجا البته به صورت پولی بود . از آخرین مقصد هم گذر کردیم و به سمت Yamu Pier جهت توقف نهایی رهسپار شدیم . انصافا تور خوبی بود و لذت را برای ما به ارمغان آورد .

با ترانسفر راهی هتل شده و بلافاصله جهت رفع خستگی خوراکی ها را از یخچال برداشته و به استخر هتل مراجعت کردیم . سپس به همان مرکز کرایه موتور قبلی رفته و با گذاشتن وثیقه برای 2 روز هوندا Lead را کرایه نمودیم . مقصد اول بازار Malin Plaza و تهیه بستنی سنتی با قیمت 100 بات بود . گشتی زدیم و شب هنگام با موتور حدود 15 کیلومتر رانندگی کرده و به بازار شبانه چیلوا مارکت Chillva Market رفتیم . بازار بسیار شلوغ و دیدنی که البته بیشتر بازدید کنندگان آن بومی منطقه بودند و من آنجا از هموطنان عزیز کسی را ندیدم . کمی سوغاتی با قیمت های خوب خریدیم و هم چنین یک لیوان آب انبه و آب هندوانه که انصافا عجب انبه ای بود ، واقعا معرکه .

تصویر 64 : طبخ انواع غذای دریایی در بازار Malin Plaza

پس مسیر را به سمت هتل برگشتیم و طبق برنامه هر شب مراجعت به مرکز ماساژ . اینبار اما در خیابان غیر ساحلی و مرکز ماساژ Nana Massage . اما انصافا ایندفعه مرکز اشتباهی انتخاب کردیم چرا که ماساژ دهنده دنبال چیز دیگری بود تا ماساژ دادن . توصیه من این است که فقط مراکز ماساژی را انتخاب کنید که در گوگل دارای رتبه بالایی باشند . پس از ماساژ روغن راهی بازار شبانه بنام Patong Otop Shopping دقیقا در روبروی خیابان هتل شده و شروع به گشت و گذار کرده ، سپس راهی هتل شده و به دلیل خستگی زیاد به سرعت به خواب رفتیم .

روز چهارم :

پس از صرف صبحانه با موتور راهی پرمیوم اوت لت Premium Outlet شدیم . برندهای مختلف در این مرکز خرید روباز شعبه دارند . توصیه من خرید کفش جهت سوغاتی در این مرکز خرید می باشد .

ما هم مشغول خرید شدیم و از آنجا که بنده با خود دلار به همراه داشتم و نرخ تبدیل در این مرکز خرید هم حدود 400 بات کمتر از نرخ معمول بود ، تصمیم گرفتم همسر را در آنجا تنها بگذارم تا برای خود گردشی کند و خود سوار بر موتور شده و در جاده اصلی شروع به حرکت کردم . از روی مپ گوگل نزدیکترین صرافی باز که نظر اکثریت برای آن مثبت بود را پیدا کرده و راهی آنجا شدم . به Mamy Exchange Phuket در جاده Thep Krasattri در قسمت شرقی پوکت رفته و دلار را تبدیل کردم.

سپس در راه برگشت به تنهایی به Royal Phuket Marina رفته و گشتی در آن زدم . اینجا اسکله توقف قایق های تندرو بود که عمدتا شخصی بودند . حتی تعدادی از تورهای فی فی هم از این محل انجام می شود . شنیده بودم این محل غروب آفتاب بسیار زیبایی دارد که متاسفانه قسمت بنده نشد . اما همین گشت و گذار هم برایم لذت بخش بود .

سپس به مرکز خرید بازگشته و به همسر پیوستم و خریدهایمان را جمع و جور کرده و راهی مرکز خرید سنترال Central شدیم که بزرگترین و مدرن ترین مرکز خرید کل استان پوکت می باشد . در آن سمت خیابان هم ساختمان مدرن Floresta Building بود که به وسیله یک راهروی بزرگ این دو مجموعه بهم متصل بودند . انصافا مرکز خرید شیک و زیبایی نسبت به سایر مراکز خرید پوکت که اکثرا تم ساحلی دارند بود .

در طبقه همکف مقداری سوغاتی خریدیم ، در طبقه چهارم که تمام صرافی ها بودند 100 دلار دیگر به نرخ 3465 بات تبدیل کردیم ، به ساختمان Floresta رفته و از مدرن بودن آن لذت بردیم ، ناهار هم در فود کورت مرکزی واقع در ورودی مجموعه در طبقه اول با سفارش یک بشقاب برنج و مرغ و یک بشقاب برنج و میگو مجموعا به مبلغ 220 بات میل کردیم .

در راه بازگشت جهت رفع تشنگی آب انبه و هندوانه هم خریدیم که در پوکت و این گرما تهیه آن جز ضروریات سفر است . در هتل هم به مانند روزهای گذشته کنار استخر تمام خستگی های صبح را رفع کردیم . برنامه امشب ما جهت ماساژ در Limone Massage بود که هم رتبه بالایی در گوگل و تریپ ادوایزر داشت و هم یکی از دوستان در سفرنامه های قبلی به آن اشاره کرده بودند .

 ابتدا به food hall روبروی مرکز خرید جانگسیلون رفته و برای شام دو پرس برنج با گوشت اردک مجموعا به مبلغ 200 بات سفارش دادیم .

سپس راهی مرکز ماساژ شده و طبق معمول ماساژ روغن به قیمت 350 بات برای یکساعت . پس از آن با موتور راهی ساحل کارون Karon شدیم . ساحلی در قسمت جنوبی پاتونگ و فاصله حدود 10 کیلومتری آن . این منطقه با توجه به دور بودن از پاتونگ از لحاظ شلوغی و ازدحام دقیقا در نقطه مقابل پاتونگ می باشد . بسیار آرام و مناسب کسانی که بیشتر اهل آرامش و ریلکس کردن در هتل محل اقامت خود هستند . به طور مثال در ساعت 12 شب فقط چند مغازه خواروبار فروشی و میوه فروشی باز بودند دقیقا بر خلاف پاتونگ که از ساعت 12 شب دور جدید سرگرمی ها تازه آغاز می شود .

پس از گشت و گذار مفصل در این منطقه به پاتونگ بازگشته و به بازار شبانه Dragon Night Market رجوع کردیم . از آنجا مقدار یک کیلو میوه گواوا و رامبوتان خریدیم که هر دو فوق العاده خوشمزه بودند اما گواوا خوش خوراکتر بود چون هسته رامبوتان به مغز آن می چسبد و باید کمی تبحر در خوردن آن پیدا کرد . در این مرکز گشتی زدیم که البته چیز خاصی هم نداشت و سپس به بازار روبروی خیابان هتل ، Patong Otop رفتیم و کمی تنقلات گرفتیم . سپس با موتور شروع به گشت آخر شب در ساحل پاتونگ نموده و گروهی را مشغول پایکوبی دیدیم و لذت بردیم .

 با توجه به اینکه خاستگاه ورزش موی تای در تایلند هست پوکت هم از این قاعده مستثنا نبود . هر شب و روز تعدادی وانت با افراد در پشت آن به وسیله بلندگو و با آهنگ و سر و صدای فراوان شروع به دعوت از مردم جهت تماشای مسابقاتی که هر شب در سالن بزرگ بوکس پوکت برگزار می شود می کردند . البته در این بین بساط شرط بندی هم فراهم بود که بنده تحریک به انجام اینکار شدم به نیت بردن مسابقه و بردن مبلغ آن . اما خب به وسیله همسر از انجام اینکار منصرف گردیدم . توصیه من این است که شما هم سمت این شرط بندی نروید که کشور غریب است و داخل سالن هم اکثرا تایلندی . در انتها مراجعه به هتل و آماده شدن برای روز پنجم .