ابیانه کجاست؟ راهنمای کامل سفر به ابیانه + عکس

4.6
از 23 رای
تقویم ۱۴۰۳ لست‌سکند - جایگاه K - دسکتاپ
سرزمین عجایب در کنار کرکس ها؛ جاذبه ای بی همتا در ایران + تصاویر
04 آبان 1398 08:00
2

در ۴۰ کیلومتری شمال غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس، روستایی قرار دارد که به اعتبار معماری بومی و بناهای تاریخی پرتنوعش از روستاهای استثنایی ایران محسوب می‌شود. ابیانه نقطه‌‏ای خوش منظره و خوش آب و هوا و با موقعیت طبیعی مساعدی که دارد در این بخش از ایرانگردی قصد داریم به آن سری بزنیم، پس همراهمان باشید.

ابیانه کجاست؟

روستای ابیانه از توابع نطنز است که در استان اصفهان قرار دارد. این روستا در 40 کیلومتری شمال‌غربی نطنز، در دامنه کوه کرکس واقع شده است و یکی از زیباترین روستاهای ایران محسوب می‌شود که سالانه گردشگران زیادی از آن بازدید می‌کنند. این روستای تاریخی، به رنگ سرخ خود مشهور است و خانه‌های تاریخی زیادی در آن قرار دارد.

موقعیت دقیق روستای ابیانه روی نقشه

Abyaneh.jpg
روستای تاریخی ابیانه

تاریخچه ابیانه

این روستا پیشینه تاریخی‌ای به بزرگی ایران دارد. تاریخ دقیق و مستندی برای این روستا در دست نیست؛ اما محققان قدمتی 4 هزار و پانصد ساله برای این روستا متصور هستند. با کشف آثار عتیقه‌ای مربوط به زمان ساسانیان و سلجوقیان، مهر تاییدی بر تاریخی بودن این روستا زده شد.

ابیانه
نمایی از کوچه‌های روستای تاریخی ابیانه

وجه تسمیه ابیانه

نام این روستا در زبان محلی «ویونا» است. ویو معنای بید می‌دهد و ویانه هم معنای بیدستان دارد. گفتنی است زمانی در ابیانه درختان بید فراوانی وجود داشته است، به همین علت به ویونا مشهور شده بود. نام این روستا به‌مرور به ابیانه تغییر پیدا کرد و امروزه همه این روستای زیبا را به نام ابیانه می‌شناسند.

Welcome to Abyaneh By Marzieh Razazzadeh.jpg
تابلوی ورودی به روستا، عکس از مرضیه رزاززاده

آب و هوای ابیانه

بررسی شرایط آب و هوایی منطقه‌ای که می‌خواهید به آن سفر کنید، بسیار مهم است. به همین دلیل در این قسمت از مطلب، به بررسی آب و هوای ابیانه می‌پردازیم.

آب و هوای ابیانه در بهار: اگر در این فصل به روستای ابیانه سفر کنید، یکی از زیباترین لحظات این روستا را مشاهده خواهید کرد. ابیانه در بهار طبیعت زیبایی دارد و آب و هوای ابیانه در بهار بسیار معتدل و دلپذیر است، به‌نحوی که بسیاری از مردم، این فصل را برای گردش در این روستا انتخاب می‌کنند. دمای هوای ابیانه در فصل بهار عموماً بیشتر از 20 درجه نمی‌شود.

آب و هوای ابیانه در تابستان: تابستان برای سفر به ابیانه فصل گرمی محسوب می‌شود و این گرما در تیرماه به اوج خود می‌رسد. البته خیلی نیاز نیست نگران گرمای شدید باشید. دمای ابیانه در روزهای گرم تابستان عموماً حوالی 30 درجه است. اما بهتر است اگر در این فصل به روستای ابیانه سفر می‌کنید، وسایل مراقبتی پوست مانند کرم ضدآفتاب و البسه خنک همراه داشته باشید.

آب و هوای ابیانه در پاییز: از دیگر فصول مناسب برای گردش در روستای ابیانه می‌توان به فصل پاییز اشاره کرد. گردش در ابیانه در فصل پاییز هم خالی از لطف نیست و می‌توانید از طبیعت پاییزی این منطقه لذت ببرید.آب و هوای ابیانه در فصل پاییز عموماً حوالی 20 درجه می‌چرخد و با نزدیک‌تر شدن به فصل زمستان این میزان کاهش پیدا می‌کند.

آب و هوای ابیانه در زمستان: می‌توان گفت ابیانه در زمستان سردترین فصل خود را سپری می‌کند که با بارش برف همراه است. اوج سرمای این فصل هم در ماه دی قرار دارد که دمای هوا را تا منفی 10 درجه نیز کاهش می‌دهد. البته این فصل نیز زیبایی خاص خودش را دارد و بسیار برای عکاسی مناسب است.

بهترین زمان سفر به ابیانه

باتوجه به مطالب گفته شده درمورد آب و هوای ابیانه، می‌توان نتیجه گرفت که بهترین زمان سفر به ابیانه در فصول بهار و پاییز است. در این فصل‌هاا هوا معتدل است و می‌توان گفت تا حدودی خنکی دلپدیزی هم دارد.

 

چرا به ابیانه سفر کنیم؟

شاید بتوان سؤال را اینگونه مطرح کرد که چرا به ابیانه سفر نکنیم؟ این روستا با تاریخ چند هزار ساله‌ای که پشت‌سر گذاشته، یکی از دیدنی‌ترین نقاط ایران محسوب می‌شود که هر گردشگری، باید برای یک بار هم شده از آن دیدن کند. این روستای زیبا در سال 1354 به ثبت ملی رسید و درکنار ماسوله، اورامانت و کندوان جزو روستاهای زیبا و دیدنی ایران به حساب می‌آید.

 

 

 

 

 

ابیانه

ابیانه در نگاه اول روستایی چند طبقه به‌نظر می‌آید که در بعضی موارد تا چهار طبقه‌ی آن‌ را می‌‏توان مشاهده کرد. اتاق‌های ابیانه به پنجره‌‏های چوبی ارسی مانند مجهزند و اغلب دارای ایوان‌ها و طارمی‌های چوبی پیش آمده مشرف بر کوچه‌های تنگ و تاریک‌اند که خود به صورت مناظر جالبی درآمده‌اند. نمای خارجی دیوارهای خانه‌‏های ابیانه با خاک سرخی که معدن آن در مجاورت روستاست پوشیده شده است.

ابیانه

زندگی مردم ابیانه کشاورزی و باغداری و دامداری است که با روش‌های سنتی اداره می‌شود. بیشتر زنان در امور اقتصادی با مردان همکاری دارند. ابیانه دارای هفت رشته قنات است که برای آبیاری مزارع و باغات مورد استفاده قرار می‌گیرد. مردم ابیانه به‌سبب کوهستانی بودن منطقه و دور بودن محل آن‌ها از مراکز پرجمعیت و راه‌های ارتباطی، قرن‌ها در انزوا زیسته و در نتیجه بسیاری از آداب و رسوم قومی و سنتی و از جمله زبان و لهجه قدیم خود را حفظ کرده‌اند.

ابیانه

قدیم‌ترین اثر تاریخی ابیانه آتشکده‌ای است که مانند دیگر بناهای ده در سراشیبی قرار گرفته‌ است. آتشکده ابیانه را نمونه‌ای از معابد زردشتی دانسته‌اند که در جوامع کوهستانی ساخته می‌شد. اثر تاریخی دیگر این روستا مسجد جامع آن و قدیم‌ترین اثر تاریخی این مسجد منبر چوبی منبت‌کاری آن است که در سال ۴۶۶ هجری قمری ساخته شده‌ است. امیدواریم اگر پیش از این به این روستای کهن سر نزده‌اید، در آینده‌ای نزدیک به ابیانه سفر کنید.

ابیانه

ابیانهابیانه

ابیانهابیانهابیانهابیانه