آسیاب بادی قرمز

با توجه به بهاری شدن هوای اروپا تصمیم گرفتم سری به پاریس عروس شهرهای اروپایی بزنم. با سرچ کردن در سایت‌های گوناگون توانستم بلیطی با قیمت مناسب (  رفت و برگشت مبلغ ۱۸۵ یورو )  از شرکت هوایی ایرفرانس خریداری نمایم .  این اولین تجربه من سفر با ایرفرانس بوده ، امیدوارم در مقایسه با سایر ایرلاین‌هایی که تاکنون سفر نموده‌ام بتوانم اطلاعات خوبی از این ایرلاین به شما بدهم . طبق بلیط هر مسافر می‌توانست یک چمدان کوچک دستی ( چمدان کابین )  حداکثر به وزن ۱۲ کیلو  و همچنین یک کیف دستی کوچک به داخل کابین ببرد . حدود  ۴  ساعت به پرواز باقی مونده ، شرکت ایرلاین ایمیلی ارسال کرده که به علت هجوم مسافر ما بار شما را رایگان به قسمت بار تحویل می‌دهیم و از ورود آن به داخل کابین خودداری می‌شود.  من نمی‌دونم چه کار کنم چون داخل کیف کوچک من لپ تاپ وجود دارد،  که باید برای حفظ آن از تحویل چمدان به قسمت بار خودداری کرده و آن را به داخل کابین ببرم.

وقتی در ایستگاه قطار فرودگاه  دوسلدورف ، از قطار پیاده شدید با استفاده از آسانسور یا پلکان برقی به طبقه بالا رفته ،  وارد سالن قطار هوایی  ویژه فرودگاه می‌شوید . تعدادی قطار هوایی  بظور منظم مسافران را  به داخل فرودگاه برده و یا برمی گردانند. این قطار در سه نقطه  مسافران را پیاده  یا سوار می کند. 

 

اولین نقطه ایستگاه  پارکینک ها بوده  ، دومین مرکز توقف،  ایستگاه  مشترک سالن های  ( A و  B ) می باشد.  در نهایت سومین نقطه ،  ایستگاه سالن (  C ) فرودگاه خواهد بود. وقتی از قطار هوایی  در ایستگاه های دوم و سوم پیاده شدید ، وارد سالن شوید و برابر تابلو راهنما به طبقات   پروازهای ورودی و یا پروازهای خروجی بروید.

پروازهای اروپایی و  قاره آمریکا معمولاً از سالن‌های ( A و  B )  انجام خواهد شد ولی پروازهای شرقی مانند ایران ، دبی ، ترکیه و امثالهم از سالن ( C )  انجام می‌شود .  چون مسافران بین کشورهای اروپایی نیازی به کنترل پاسپورت ندارند. لذا  در این بخش  تاسیسات مرزبانی یا چک پاسپورت حذف شده است. 

 

 

روش جدیدی که در فرودگاه‌های اروپا  بیشتر اعمال می‌گردد ، چک این توسط مسافر تور اروپا خواهد بود و معمولاً پشت کانتر ، کارت پروازی داده نمی‌شود ،،اما در داخل فرودگاه  تعدادی دستگاه نصب شده ،  که می‌توانید  خودتان کار پذیرش را انجام دهید. من که از قبل کار پذیرش را انجام داده بودم ، مستقیماْ به گیت خروجی مراجعه کرده و منتظر بازشدن گیت برای سوارشدن به هواپیما ماندم.

 

 

هواپیما  ایرفرانس  بسیار کوچک  با گنجایش ۱۲۰ نفر بود.  خدمات ارایه شده در داخل هواپیما بسیار ضعیف و کمتر از استانداردهای متدوال  درپرواز بود . پرواز به موقع  و بدون هیچ مشکلی انجام شد.

 

 

 

 

 

پرواز راس ساعت مقرر در فرودگاه شارل دوگل فرود آمد.  بعد از پیاده شدن ناچاراْ مقداری  از داخل راهروهای ساختمان ها عبور کرده و  سپس با اتوبوس به جای رفتن به سالن ( G ) ، به سالن ( F ) هدایت شدیم.

 

 

برابر سفرهای قبل برادرم در فرودگاه به استقبالم آمد و راهی منزل شدیم. بعد از استراحت ، سعید از من پرسید در این سفر تور فرانسه به کجاها می خواهی بروی تا از قبل برنامه ریزی انجام شود. گفتم جای خاصی مد نظر ندارم ، اما دوست دارم شبی را در پاریس تنها بگردم  ، شاید تجربه جدیدی بدست آورم. پس از تبادل نظر و مقایسه مناطق مختلف پاریس با همدیگر  قرار شد   به منطقه مون مارتر (Montmartre)  بروم.  مون مارتر یکی از مناطق پرچاذبه و پاتوق جوانان پاریس به ویژه در اوقات بعدازظهر و شب ها می باشد.  

روش رفتن : 

برای رفتن به منطقه مون مارتر  گزینه استفاده از مترو و یا اتوبوس که مقرون بصرفه تر است را به شما پیشنهاد می کنم.

مترو : 

برای رفتن به مون‌مارتر باید  از  خط M2  مترو استفاده کرده و در ایستگاه "Anvers"   پیاده شوید . پس از پیاده شدن از مترو وارد خیابان Steinkerque  شده و به طرف بالا پیاده بروید تا به تپه مون‌مارتر برسید. اگر نمی‌خواهید پیاده‌روی کنید، می‌توانید   پس از  عبور از خیابان  در مجاور و سمت چپ  پلکان ها مجدداْ سوار فونیکولار (قطار کابلی) شوید . این قطار شما را پس از یک دقیقه و نیم  به بالای تپه می‌برد.  هزینه بلیط مترو، اتوبوس، تراموا یا فونیکولار ۲٫۵۰ یورو برای هر نفر در یک مسیر می باشد.

 

 

علامت اختصاری نمایش داده شده  بر روی بلیط عبارتست از :  اتوبوس ( BUS) ، مترو (  M)  ، تراموا (  T) ، قطار اکسپرس محلی (  RER ) و قطار کابلی

 

 

اتوبوس : 

از مناطق مختلف پاریس می توانید  با استفاده از اتوبوس های خط های شماره  ۳۰ و ۳۱ و۵۴ و۸۰ به  منطقه مون مارتر بروید. و در ایستگاه‌های "Anvers" و "Pigalle"  از اتوبوس پیاده شده و به طرف بالا پیاده بروید تا به تپه مون‌مارتر برسید. یا از قطار کابلی برای رسیدن به بالای تپه استفاده کنید. هزینه بلیط مترو، اتوبوس، تراموا ، قطار اکسپرس محلی  و فونیکولار  ۲٫۵۰ یورو برای هر نفر در یک مسیر می باشد.

 

مون‌مارتر (  Montmartre ) :

مون‌مارتر، تپه‌ای تاریخی و مشهور در شمال پاریس بوده ، که در منطقه ۱۸ این شهر قرار گرفته است. این  تپه و مناطق مجاور آن به خاطر گذشته بوهمی خود و حضور هنرمندان برجسته‌ای مانند پابلو پیکاسو و ونسان ونگوگ و همچنین  وجود جاذبه‌های دیدنی و تاریخی مانند :  کلیسای سکَره – کٌر ( قلب مقدس ) ، میدان دوترتر ، موزه ها،  گالری ها ، ساختمان های تاریخی  ،  آسیاب قرمز (مولن‌روژ) و .... که هر کدام داستانی خاص دارند ، شهرت جهانی پیدا کرده است. برخی از این جاذبه‌ها عبارتند از:

کلیسای سکَره - کٌر ( Basilique du Sacré-Cœur ) :

کلیسا سکَره – کٌر ( قلب مقدس ) با نمای سفید و معماری باشکوهش بر فراز تپه‌ای در منطقه مون‌مارتر پاریس واقع شده و چشم‌اندازی فوق‌العاده از شهر پاریس را مشاهده می نمایید.  برای رفتن به این کلیسا  باید از یک سطح شیبدار و تعدا د بیشماری پلکان بالا رفت و یا آن که از قطار کابلی استفاده نمود.

 

 

 

 

 

 

میدان  دو‌ترتر (Place du Tertre) :

این میدان تاریخی در منطقه ۱۸ پاریس  در نزدیکی کلیسای سکَره – کٌر و موزه مون‌مارتر واقع شده و به خاطر فضای هنری و پرجنب‌وجوشش به عنوان قلب هنری مون‌مارتر شهرت پیدا کرده است.

 

 

 در گذشته های دور ، این میدان مرکز روستای مون‌مارتر بوده  و در قرن بیستم به محلی برای تجمع هنرمندان و نقاشان تبدیل گردیده است. امروزه این میدان مملو از هنرمندان خیابانی بوده ،  که آثار خود را به نمایش می‌گذارند و حتی  در قبال مبلغی اندک پرتره‌های فوری برای بازدیدکنندگان می‌کشند. در جمع این هنرمندان دو هنرمند ایرانی  هم حضور داشتند.

 

گفتنی است : اطراف این میدان و خیابان های مجاور آن مملو از ساختمان های تاریخی و متعلق به هنرمندان دوران گذشته بوده، که  امروزه علیرغم تغییر کاربری ، کماکان به صورت اولیه خود حفظ گردیده است.

 

موزه مون‌مارتر (  Musée de Montmartre ) :

این موزه  یکی از جاذبه‌های تاریخی و هنری منطقه مون‌مارتر در پاریس بوده که در یکی از قدیمی‌ترین خانه‌های تپه مون‌مارتر ایجادشده و تاریخچه‌ای غنی از این منطقه را به نمایش  داده و به نقش آن در شکل‌گیری جنبش‌های هنری مختلف می‌پردازد. این خانه تاریخی زمانی محل زندگی هنرمندان برجسته‌ای مانند پیر آگوست رنوآر بوده است. مجموعه موزه شامل :  نقاشی‌ها، عکس‌ها، پوسترها و دست‌نوشته‌هایی است که زندگی هنری و فرهنگی مون‌مارتر را به تصویر می‌کشند.

 

 

 

باغ رنوآر (  Le jardin de Renoir ) :

باغ رنوآر در اصل بخشی از موزه  مون مارتر می باشد .  این باغ با چشم‌اندازهای دل‌انگیز و طراحی خاص خود، دارای فضایی آرام و زیبا بوده ،  که حس آرامش و الهام را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند.  زمانی نیز محل زندگی و کار هنرمند معروف پیر آگوست رنوآر بوده است.

دیوارعشق (Le Mur des Je T'aime) : 

این دیوار  در منطقه مون‌مارتر پاریس در میدان ژان-ریکتیوس (Square Jehan-Rictus) در نزدیکی ایستگاه متروی Abbesses  قرار گرفته و یکی از جاذبه‌های خاص و رمانتیک این شهر بحساب می آید. در سال ۲۰۰۰ میلادی به ابتکار دو هنرمند به نام های  فردریک بارون (  Frédéric Baron) و کلر کیتو ( Claire Kito )  این اثر هنری خلق شد.  روی این دیوار عبارت "دوستت دارم" به ۲۵۰ زبان زنده دنیا، از جمله فارسی، نوشته شده است. این اثر هنری از ۶۱۲ قطعه کاشی تشکیل شده و مساحتی حدود ۴۰ متر مربع دارد. رنگ های قرمز روی دیوار نمادی از قلب‌های شکسته بوده ، که به هم پیوند خورده‌اند و هدف این دیوار ترویج عشق ، دوستی و صلح در سراسر جهان است. جالب این که بسیاری از زوج‌ها برای گرفتن عکس‌های یادگاری و حتی خواستگاری به دیوار عشق  می‌آیند.

 

 

تاکستان مون‌مارتر (Clos Montmartre)  :

این تاکستان کوچک و تاریخی در سال ۱۹۳۰  میلادی در ضلع شمالی مون‌مارتر یکی از جاذبه‌های منحصر به فرد منطقه مون‌مارتر در پاریس بشمار می آید. 

 

 

فضای سبز و چشم‌اندازهای زیبای این تاکستان، حس اصالت و آرامش را به بازدیدکنندگان منتقل می‌کند. همه ساله در ماه اکتبر، جشنواره برداشت انگور در این تاکستان برگزار می شود  . این جشنواره شامل  : موسیقی و نمایش‌های فرهنگی بوده ، که  فرصتی عالی برای تجربه فرهنگ محلی و لذت بردن از فضای دوستانه منطقه است.

 

 

 

گفتنی است :  علیرغم آن که این تاکستان سالیان متمادی است در این منطقه وجود داشته  و از آن بهره برداری می شود. لکن روش پرورش و هرس درختان انگور به گونه  ای بوده ،  که با گذشت زمان بیننده حس می کند درختان همگی جوان  و چندساله می باشند.

 

 

موزه دالی  (  Galerie   Dali ) :

در پیچ و خم های کوچه های پشت میدان دو ترتر   آتلیه نسبتاْ بزرگی وجود دارد به نام   گالری دالی  که مدتی است تبدیل به موزه کردیده است.

قیمت بلیط بازدید از این موزه   برای افراد مختلف متفاوت بوده و عبارتست از : 

بلیط برای عموم در حالت عادی                              ۱۶ یورو

بلیط برای کودکان فرانسوی                                   ۱۳ یورو

بلیط برای افراد بالای ۶۵ سال                                ۱۳ یورو

بلیط برای جوانان  ۸ تا ۲۵ سال                              ۱۱ یورو

بلیط برای کودکان زیر ۸ سال                                رایگان

هزینه  استفاده از هدفون                                       ۳  یورو

 

 

 

 

 گورستان  کالویر (   Cimetiére du Calvaire) :

 گورستان کالویر به عنوان قدیمی ترین و کوچکترین قبرستان  طبقه اشراف پاریس در منطقه  مون مارتر بوده ، که  در مجاورت کلیسای پیر دو مونمارتر   (  St Pierre de Montmartre )  وجود دارد.   این قبرستان از سال ۱۶۸۸د میلادی تا ۱۸۰۱ میلادی  مورد استفاده  قرار می گرفته است. جمعاْ تعداد ۸۵ قبر در این مکان وجود دارد.

 

 

 

کلیسای سنت پییرمون مارتر (   St Pierre de Montmartre) :

این کلیسا در مجاورت گورستان اشرافی  کالویر قرار دارد. و مختص اشراف بوده است.  فعالیت کلیسا از سال ۱۱۴۷ لغایت ۱۶۸۰  بوده است.  با توجه به تابلو نصب شده این کلیسا کماکان برای اجرای مراسم مذهبی در طول هفته فعال می باشد.

 

 

خانه تاریخی  موپیس  نئومون (  Maupice Neumont ) :

 پس از عبور از میدان ترتر  و در مجاورت گالری دالی ، یک خانه تاریخی مشاهده می کنید .  چون هنرمند نقاش موپیس  نئومون ( ۱۸۶۸ -  ۱۹۳۰ میلادی )  ، در این خانه میزیسته لذا دوستانش این خانه  را به یاد او  نامگذاری کرده اند.

 

 

آسیاب قرمز ( Moulin Rouge ) :

در منطقه مون‌مارتر، در خیابان کلیشی (  Clichy )  ، یکی از معروف ترین سالن نمایش زندگی شبانه در پاریس وجود دارد ، که به خاطر قدمت ساختمان و آسیاب بادی قرمز رنگ  بالای آن شهرت پیدا کرده است. این سالن نمایش در سال ۱۸۸۹  میلادی توسط ژوزف اولر و چارلز زیدلر احداث می شود و به سرعت به یکی از نمادهای زندگی شبانه و تفریحات پاریس تبدیل می گردد. این سالن نه تنها مکانی برای سرگرمی بوده ، بلکه بخشی از تاریخ و فرهنگ پاریس  نیز به حساب می آید. در طول تاریخ، این مکان میزبان هنرمندان برجسته‌ای بوده و در آثار هنری مختلفی از جمله نقاشی‌های تولوز لوترک و فیلم‌های سینمایی به تصویر کشیده شده و به جهت نمایش‌های جذاب کن-کن شهرت جهانی پیدا کرده است.

 

 

داخل سالن ،  بسیار وسیع  و حدود ۸۵۰ نفر ظرفیت داشته ،  که فضایی بسیار زیبا و پرزرق و برق با طراحی‌های هنری و نورپردازی‌های جذاب ، که به طبع نام آن  تمام دکوراسیون داخلی سالن به رنگ قرمز می باشد. همین عوامل موجب می گردد ، که بازدیدکنندگان تجربه‌ای خاص و فراموش‌نشدنی را به ارمغان ببرند. 

 

 

اگر مایلید نمایش‌های آسیاب قرمز را ببینید،   به جهت ازدیاد متقاضی لازم است ، از قبل  با خرید بلیط مکان خود را رزرو نمایید . قیمت ورودیه آن ،  بسته به نوع نمایش و خدماتی که انتخاب می‌کنید مانند : شام  و ... متفاوت است. برای یک نمایش معمولی،  بدون صرف شام هزینه‌ها از حدود ۱۴۰ یورو شروع می‌شود. 

 

 

 

این سالن  روزانه  سه  سانس  اجرای  نمایش داشته  ، که  فقط اجرای نمایش هر سانس آن یکساعت و نیم  می باشد.  با توجه به ازدهام جمیعت برای ورود به سالن و نشستن در مکان خود حداقل به نیمساعت زمان نیاز دارید . به همین جهت زمان مورد نیاز برای استفاده از این سالن نمایش ، از درب ورود تا درب خروج  حداقل دو ساعت می باشد.

 

 

افرادی که شام سفارش داده باشند  ، هنگام ورود به سمت بالکن هدایت می شوند. به همین دلیل بلیط با صرف شام به تعداد محدود  و به میزان ظرفیت دو بالکن عرضه می گردد. میزهای داخل سالن نمایش از دو نفر تا شش نفر بوده و مامورین  افراد را به ترتیب در کنار همدیگر مستقر می کنند.  به گونه ای که تمام صندلی ها پر شود و کسی نتواند میز اختصاصی داشته باشد. مگر از قبل  حداقل  دو عدد بلیط خریداری کرده باشد.

 

 

پیشنهاد 

۱ – با توجه به این که این محیط حال و هوای ویژه‌ای دارد بهتر است ،  بانوان با لباس شب و آقایان با لباس رسمی وارد شوند.

۲ – گرفتن عکس و فیلمبرداری در حین اجرای نمایش ها ممنوع می باشد.  در برخی از بخش‌های سالن یا قبل از شروع نمایش، اجازه عکس گرفتن داده می شود.

۳ – گرچه می توانید در حین تماشای نمایش‌ها، غذا و نوشیدنی  که از قبل سفارش داده اید میل کنید ،  اما به جهت صرفه جویی در هزینه ها ، بهتر است خوراک کافی خارج از سالن نمایش میل نموده و در داخل سالن،  بیشتر از فضای دل‌انگیز و موسیقی زنده لذت ببرید.

بازگشت :

عمر سفر همیشه کوتاه بوده و من هم بالطبع پس از مدتی اقامت در پاریس می بایست این شهر را به مقصد آلمان ترک نمایم. وسیله برگشت من همان هواپیمای ایرفرانس و سالن خروجی( ۲ G  ) تعین شده بود. این سالن اندکی دورتر از سالن های دیگر ورود و خروج فرودگاه شارل دوگل بوده و در مجموع  علیرغم کوچک بودن، با دارا بودن ۲۰ گیت خروجی  بسیار بزرگتر از فرودگاه بین المللی تهران است. اماامکانات رفاهی آن هیچ کمتر از سایر سالن های فرودگاه شارل دوگل  نمی باشد.

 

 

 

در خاتمه وظیفه خود دانسته از تلاش های بی شائبه برادرم ،  سعید عزیز  ، که همواره مشوق من بوده و پیرامون ترجمه مطالب نیز مرا یاری نموده اند  صمیمانه سپاسگزاری نمایم. امید آن که مطالب این سفرنامه مورد قبول  دوستان عزیز لست سکندی قرار گیرد.